Ergens in 1986 heb ik dat versterkertje voor het eerst gehoord en vrij snel daarna ook gekocht: de veel te heet wordende Musical Fidelity A1 met zijn geribbelde en karakteristieke bovenplaat. Prijs was toen f 1175,-, niet weinig voor mijn beurs in die tijd. Voor f 500,- had je ook al een aardig klinkend versterkertje van NAD of Rotel. En er kwam krap 20 Watt per kanaal uit. Tijdens een demonstratie bij Audio Home in Eindhoven viel ik helemaal voor dat geluid: eindelijk een vol en ruimtelijk geluid, ik dacht al dat het niet meer bestond, hier had ik lang naar gezocht. Grote audiofiele concurrent in die tijd was de Mission Cyrus one, ook geen slechte versterker voor toendertijd f 875,- maar totaal onvergelijkbaar met de A1. En zo gaat dat met audiofielen (of versterkerfetisjisten zoals ik) die wat meer geld gaan verdienen: er kwam een duurdere versterker, in dit geval van Hiraga, en de A1 werd na een half jaartje aan de kant te hebben gestaan, verkocht. Nu kom ik er steeds meer achter dat ik bijna 15 jaar lang in cirkeltjes heb rond gelopen. Steeds blijk ik op zoek te zijn geweest naar mijn oude geluid dat ik van de A1 gewend was. Ik zal uitleggen waarom...

HiFi.nl-auteur Rudy van Stratum schrijft over de zoektocht naar "zijn A1" in de column Te goed voor het geld, de Music Fidelity A1...