REVIEW

The Smashing Pumpkins

Jan Luijsterburg | 05 januari 2003

Vieuphoria

The Smashing PumpkinsVieuphoria is een heruitgave op dvd van een videoband uit de beginperiodevan The Smashing Pumpkins. De band is al een paar jaar ter ziele, en dat is vaak een gelegenheid om nog in de archieven te spitten. Dit resulteerde erin dat de oorspronkelijke versie aangevuld werd met een interview en bijna een uur van een concert onder de noemer “The lost ’94 tape”. Alles bij elkaar 161 minuten beeldmateriaal, grotendeels gevuld met muziek, uit wellicht de interessantste periode van deze band, ten tijde van de eerste twee cd’s:
Gish en Siamese Dreams. Er is ook een versie zonder beelden, die heet Earphoria.

Van 1992 tot 1994 zien we op Vieuphoria het haar van Billy Corgan korter worden. (De consequentie, zijn kaalgeschoren schedel, is van later datum.) Zoals dat destijds gebruikelijk was op muziekvideo’s wordt muziek afgewisseld met stukjes ‘achter de schermen’. Dat levert vooral veel meligheid op. De Pumpkins hadden veel plezier zoveel wordt duidelijk. Ze lijken fans van Monthy Python, en hebben veel last van humor. Het interessantste en gelukkig grootste deel is de muziek: een allegaartje van concertopnames, akoestische sessies en andere televisieoptredens van over de hele wereld. Het in de studioversie verstilde Disarm krijgt een harde rockversie. De dvd biedt toegang tot de individuele stukjes, zowel muzikaal als de intermezzi, maar dit zijn steeds startindexen: vanaf het gekozen stukje speelt de dvd verder als ware het een videoband.

The Smashing PumpkinsHet interview, gemaakt tijdens de opnamen voor Siamese Dream, is buitengewoon vermakelijk. Corgan en producer Butch Vig leggen onder meer uit van welke apparaten gebruik gemaakt werd om tot het specifieke Pumpkinsgeluid te komen. Een sitar die er alleen is om aan interviewers te laten zien, effectenkastjes (“we run everything through it”, is bij ieder gadget het commentaar) en een mellotron die alleen geluiden van schreeuwende mensen zou bevatten. Daar tussendoor dansen dan de varkentjes die op het hoesje staan. De verloren gewaande opnamen van een niet nader aangeduid concert uit 1994 zijn sober en geven een goed beeld van een de live beleving. Een flink brommende PA, nadruk op de luidruchtige nummers, en het vanzelfsprekende gemak waarmee Corgan zijn gitaar behandelt als was het een lichaamsdeel. En geen melige onderbrekingen.

Op het doosje wordt de dvd aangeduid als ‘The ultimate bootleg’, en dat lijkt correct geschreven. Beeldkwaliteit (4x3 formaat) en geluid zijn niet bijzonder, veel van de uitvoeringen kunnen niet tippen aan de studioversies, al is er veel energie. Met andere woorden, dit is vooral interessant voor de liefhebbers. Daar reken ik mezelf toe, wat ik als de belangrijkste verklaring zie van het feit dat ik veel plezier heb beleefd aan deze rommelig samengestelde en matig gedocumenteerde dvd. Vooral ook omdat hij
aanleiding is de oude cdtjes nog eens te draaien.

Over de DVD
161 minuten, beeldformaat 4x3
Hut / Virgin
www.smashingpumpkins.com


EDITORS' CHOICE