REVIEW

Cuong vu

Jan Luijsterburg | 19 augustus 2003

Cuong Vu - Play with me

Cuong vu - Play with meDit is de tweede CD van de uit Vietnam afkomstige trompettist Cuong Vu op het New Yorkse avant-garde en jazzlabel Knitting Factory, verwant aan de gelijknamige fameuze club. De plaat werd opgenomen op één enkele dag, 5 mei 2001, met een kleine bezetting. Naast de trompet is er slagwerk van John Hollenbeck en bas van Stomu Takeishi. Op één van de vijf lange nummers speelt co-producer Laurent Brondel mee op gitaar.

Ondanks de kleine bezetting is de klank vol en dynamisch. Bas en trompet worden nu en dan rijkelijk met elektronische effectapparatuur bewerkt. De stukken zijn gestructureerd volgens het beproefde recept, dat luidt: een melodisch thema, gevolgd door variaties en improvisaties, uitlopend op een climax die wordt afgesloten met een herhaling van het thema. Anders dan bij veel jazzmuziek wordt er niet om beurten gesoleerd. Het gaat steeds om groepsimprovisaties, wat de plaat een hecht, consistent en avontuurlijk bandgeluid geeft. Het niet geringe muzikale vermogen wordt steeds in dienst gezet van de totaalsound en de sfeer.

Die is in het eerste stuk, Dreams, Come play with me dromerig en meditatief. Vina`s lullaby heeft een prachtige inderdaad slaapliedjeachtige melodie, die uitmondt in een meeslepende draaikolkclimax waaruit weer jubelend het melodietje opduikt. Amnotiotic is een lekker vette knaller met veel dynamiekwisselingen en forse noise-explosies in het middendeel. Safekeepings begint sfeervol met een echoende solotrompet en zwelt weer gestaag. Slotstuk Again and Again and Again is na de soepel glijdende stukken die voorafgingen opmerkelijk anders. Het begint met een alsmaar herhaald razendsnel Miles-achtig trompetrifje, een eersteklas staaltje zenuwenmuziek. Dat gaat over een heftig rockend gedeelte, dat illustreert waarom het blad Jazz Weekly de formatie beschreef als `The jazz version of a rock music power trio`. Vervolgens slaan de heren alle drie tegelijk heftig aan het freaken. Soleren zou je zeggen als ze het één voor één deden. Schitterend en buitengewoon effectieve uit de bol kop tegen de muur muziek als je er in zit, irritante teringherrie als dat niet het geval is. Bepaald geen romantisch etentje met kaarslicht of katermuziek.

Cuong Vu kwam op zijn zesde met zijn familie van Vietnam naar Seattle, Washington. Op zijn elfde kreeg hij zijn eerste trompet, wat leidde tot een opleiding op het New England Conservatory of Music. Hoewel opgeleid als jazzmuzikant maakte hij daar ook uitvoerig kennis met modern klassieke componisten als Schönberg, Lutoslawski and Ligetí, die hun invloeden achterlieten. Tegenwoordig speelt hij met Jan en Alleman in de New Yorkse jazz scene, en is zelf leider van een flink aantal bands, waaronder Scratcher en Vu-Tet. Het bekendst werd hij buiten New York door zijn tournees met gitarist Pat Metheny.  

Het geluid van Come play with me doet het meest denken aan de jaren zeventig periode van Miles Davis, met platen als Dark Magus en Live-Evil. Soms lijkt het omfloerste, vervormde trompetgeluid ook een beetje aan ambient goeroe Jon Hassell. Het virtuoze baswerk van Stomu Takeishi, met veel flageoletten en glijders, roept nu en dan Jaco Pastorius in herinnering. Persoonlijk vind ik Come play with me een schitterende plaat, maar de ervaring hier in huis leert dat bepaald niet iedereen dit enthousiasme deelt. `Moderne` Jazz blijft veel mensen de gordijnen in jagen. Voor de liefhebber, zullen we dus maar zeggen.

Over de CD:
5 tracks, 54:47
Label: Knitting Factory Records www.knittingfactory.com
Distributie: Challenge


EDITORS' CHOICE