REVIEW

Norfolk & Western - Dusk in Cold Parlours

Jan Luijsterburg | 10 juni 2004

Één van de mooie dingen van softwarerecensies schrijven voor hifi.be is dat je je lekker kunt laten verrassen. Wat je kent dat ken je al, maar wat je nog niet kent, daar valt wat te ontdekken. Neem dit. Norfolk & Western, bandje rond zanger/gitarist/componist Adam Selzer, maakte een subtiel kleinood, fluisterzacht, intens en persoonlijk. Een intiem plaatje dat groeit bij iedere beluistering.

Norfolk & Western - Dusk in Cold ParloursDe naam komt van een opgeheven spoorlijn in Virginia, maar Adam Selzer neemt zijn muziek, een paar nummers uitgezonderd, gewoon thuis op, in Portland, Oregon, helemaal aan de andere kant van Amerika. Dusk in Cold Parlours is al de vierde CD, en daarnaast is er nog solowerk. Naast Selzer speelt zijn partner Rachel Blumberg een belangrijke rol. Zij speelt slagwerk, piano en diverse andere instrumenten, en haar stem versmelt soms prachtig met Selzer`s zachte, ingehouden vocalen. Bovendien maakte ze de schilderijen die de hoes sieren.

Hoewel dit niet voor iedereen verhelderend zal werken toch enige namen ter referentie. De manier van zingen doet denken aan Ira Kaplan van Yo la Tengo en Mark Linkous van Sparklehorse. Met die laatste groep toerde de band ook, net als met Calexico, wiens Joey Burns een cellopartij meespeelt. Ook singer-songwriter M. Ward leverde een bijdrage. Overeenkomst met Sparklehorse is het gebruik van een groot assortiment oude instrumenten. Spaarzaam ingezet staan ze garant staan voor een organisch, sfeervol en rijkgeschakeerd geluid. De arrangementen zijn sowieso een van de grootste kwaliteiten van deze bijzondere CD.

Ondermeer te beluisteren zijn een mellotron, celli, trompetten, klokkenspel, orgel, pedal steel, banjo en een zingende zaag. De gitaar is vaak voorzien van een stevig tremolo effect, ook een klassieker. Americana, folk en lofi gitaarmuziek zijn labeltjes die allemaal wel aan de orde zijn. De sfeer is melancholiek, somber, het tempo over het algemeen laag. Hoewel het er over bijna de hele linie uiterst relaxt aan toe gaat is indutten er niet bij, omdat de nummers compact zijn en er enkele passages zijn waar ineens stevig loos gegaan wordt. Er zijn twee fraaie instrumentaaltjes, en No Else Where He Can Go heeft een verrassende `bossonova-feel`.

De prachtige opname draagt bij aan de intieme sfeer. Het is alsof Selzer zijn zielenroerselen speciaal voor jou recht in je oor fluistert. De muziek klinkt spontaan, heeft een echte huiskamersfeer. Dit wordt nog versterkt door rare stoorgeluidjes en een vaak net ietsje ontstemde gitaar of banjo. Dat gaat lekker wringen en veroorzaakt spanning.

Het is geen plaat met melodieen die zich meteen in je hoofd vast zetten. Toch werkt hij erg verslavend, zeker laat op de avond.


Aanvullende informatie:
12 tracks, 39:29
Label: Hush records www.hushrecords.com
Distributie: De Konkurrent www.konkurrent.nl
Website Norfolk & Western: http://www.norfolkandwestern.org/
 

 


EDITORS' CHOICE