Een groteske verpakking die perfect past bij deze opvolger van Friends of Mine. Wederom vijftien perfect gearrangeerde miniatuurtjes die garant staan voor een melige bui.
Muzikaal is de opvallendste verandering dat de strijkers dit keer ontbreken. Bij een tournee ter promotie van Friends of Mine bleek al snel dat zij financieel niet op te brengen waren. De ultrastrakke begeleidingsband The Gnomes, met een hoofdrol voor de Würlitzer piano van Nathan Brown, blijkt een prima alternatief. De arrangementen zijn niet minder afwisselend, waarbij de nummers, gemiddeld slechts twee minuten lang, ook nog vol tempo- en stijlwisselingen zitten. De jeugdige New Yorker Green, groot in Duitsland, pakt het ambacht van het songschrijven serieus aan. Over iedere noot en over ieder woord is duidelijk goed nagedacht. Ondanks dat dit wel ongelofelijk vreemde gedachten betrof, houdt hij het toegankelijk en lichtverteerbaar, en krijgt het ook nog voor elkaar dat de ingewikkelde liedjes zich pijlsnel in je geheugen nestelen.
De teksten zijn weer uiterst komisch, maar niet per definitie uitsluitend absurdistisch. Zo gaat achter het cabareteske Choke on a Cock een oprechte woede over het beleid van George Bush schuil. Green wil echter vooral vermaken, en doet dat als een muzikale stand-up comedian. Geslachtsdelen, drugs en krankzinnige associaties vliegen in het rond, en dat houdt het snel verveelde jonge publiek goed bij de les. De korte speelduur van de CD is dan ook een bewuste keuze. Deze informatiedichtheid zou je geen uur volhouden.
En dan die stem. ‘I sing in a full tone’, noemt hij het in een interview. Het is een ironische vorm van croonen die het midden houdt tussen Dean Martin en Joey Ramone. Qua smeerlapperij en verrassingsvol arrangeren steekt hij Frank Zappa naar de kroon, en de meligheid is bijna Wipneus en Pim. Werken doet het echter vooral omdat het gewoon erg goede, knap gemaakte liedjes zijn.
Aanvullende informatie:
15 tracks, speelduur 31:44
Label: Rough trade / Cycle
Distributie: de Konkurrent
Website Adam Green
