REVIEW

Mary Black - Babes in the Wood

Jan de Jeu | 16 februari 2006

De Ierse zangeres Mary Black heb ik vaker gehoord maar tijdens de eerste luistersessie van Pure Pleasure Records’ re-issue op 180 gram vinyl van haar uit het begin van de negentiger jaren stammende album Babes In The Wood voelt het alsof ik haar nog nooit eerder echt beluisterd heb.

Mary Black - Babes in the WoodTot voor kort was ik van mening dat zij met name ‘middle of the road’ muziek produceerde. Of het te maken heeft met deze specifieke LP, de smetteloze persing, de re-mastering van Ray Staff bij Alchemy Soho of met de kwaliteit van mijn eigen installatie weet ik niet, maar nu word ik voor het eerst echt geraakt door haar repertoire dat zich op deze LP niet alleen op het terrein van de traditionele folk maar ook op dat van de pop en zelfs gospel beweegt.

Haar prachtige gevoelvolle, zuivere, heldere stem ontroert me in de etherische songs Bright Blue Rose en Golden Mile van haar favoriete componist Noel Brazil en boeit me in up tempo nummers zoals de album opener Still Believing van Thom Moore.

Samen met het sterke Thorn Upon The Rose en het in mijn oren wat mindere Brand New Star- waarbij ik toch weer even dat ‘muzikaal behang’ gevoel krijg - vullen deze nummers de groef aan de A kant van de zwarte schijf. Op de achterkant ook enkele juweeltjes zoals Mary’s interpretatie van Dimming Of The Day die de jarenlang door mij gekoesterde versie van Bonnie Raitt doet verbleken. Helaas echter op deze zijde ook weer een zwakkere song; Adam At The Window. Het mogelijk beste nummer is bewaard voor het laatst; een prachtige cover van Joni Mitchell’s Urge For Going.


EDITORS' CHOICE