REVIEW

The Go-Betweens - That Striped Sunlight Sound

Jan Luijsterburg | 23 maart 2006

Robert Forster vertelt het maar even aan het concertpubliek: er wordt hier een DVD opgenomen. The Go-betweens is de laatste band ter wereld die nog geen DVD had, dus het moest maar eens. Het resultaat past perfect bij de sinds 1978 bestaande popgroep: zonder opsmuk, maar precies alles wat je zou willen zien van een favoriete band. Een prachtig concert in beeld en geluid (ook op CD), akoestische thuisopnamen en uitvoerige toelichting van de voormannen. Alles opgenomen in een enkel weekend.

The Go BetweensHet concert in zaal Tivoli, niet in Utrecht maar thuis in Brisbane, Australie, biedt een overzicht van alweer bijna dertig jaar Go-betweens liedjes, waarbij vooral opvalt hoe weinig er in de loop van de tijd veranderd is. Tijdloze muziek, zou je kunnen zeggen. De kracht van de band zit hem in de combinatie van twee geweldige singer-songwriters die elkaar aanvullen. Grant McLennan en Robert Forster zijn contrasterende types, hun liedjes dragen duidelijk een individueel stempel.

Om beurten zingen zij een nummer, en dat maakt hun albums en optredens afwisselend. Na een rustige, akoestische start komt ook de ritmesectie het podium op, bestaande uit bassiste Adele Pickvance en drummer Glenn Thompson. Dezelfde bezetting dus als op hun recentste studio albums, Bright Yellow Bright Orange en Oceans Apart. Afgesloten wordt met een lang uitgesponnen versie van de B-kant van hun eerste single uit 1978: Karen, een nummer dat sterkt lijkt op Gloria van Van Morrison in de uitvoering van Patti Smith.

Forster heeft soms een behoorlijk onvaste manier van zingen, beetje Lou Reed achtig, maar mooi vals is niet altijd lelijk. Het publiek bestaat uit fans, dat is vanaf het begin duidelijk. De sfeer is dan ook perfect om de liedjes tot hun recht te laten komen: ontspannen en geĂŻnspireerd. Waarschijnlijk omdat the Go-betweens ook wel weten dat ze het niet van spectaculaire podiumact moeten hebben, is het concert ook op een aparte CD meegeleverd. Dat is handig als beeld- en audioapparatuur in huis gescheiden zijn. De beeldregie benadrukt de live-beleving, zonder opsmuk, maar met flink wat camera’s en dynamisch gemonteerd, zodat het niet saai wordt. Ziet er kortom prettig professioneel uit.

Het tweede grote onderdeel van de DVD is technisch van een Spartaanse eenvoud. Een camera in een huiskamer, die registreert hoe Forster en McLennan hun loopbaan chronologisch doornemen, geĂŻllustreerd met elf, wederom om beurten gezongen nummers. Was het concert al redelijk intiem, hier zijn we echt thuis. Uitvoerig wordt stilgestaan bij de langdurige rustpauze die de band tussen 1990 en 2001 inlaste. Pure artistieke noodzaak, en de basis voor de huidige vitaliteit van de band, zo vinden ze. De onversterkt gezongen en gespeelde nummers maken in hun naakte directheid grote indruk. Het concert was mooi, maar dit is heerlijke televisie. McLennan excuseert zich voor zijn schorheid, maar in de kleine ruimte is niet veel volume nodig. In de keuze van de songs zit nauwelijks overlap met het concert van de dag ervoor, dus met deze DVD komt er een aanzienlijk aantal Go-betweens liedjes in huis.

Tot slot is er nog een kort onderdeel waarin de bezoekers van het concert aan het woord komen. Onvermijdelijk, want hoewel of misschien wel omdat hun aantallen niet in de miljoenen lopen zijn de fans van the Go-betweens wel heel belangrijk voor de band. Ze zijn trouw en fanatiek, en in een enkel geval ook nog redelijk gevat.

Vaak maken DVD’s van popbandjes een wat geforceerde, kunstmatige indruk. Over de samenstelling van That Striped Sunlight Sound is duidelijk goed nagedacht, en het resultaat is een schijfje dat precies past bij de band.


Aanvullende informatie:
DVD: Speelduur: 145 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: stereo
CD: 18 tracks, speelduur 69:58
Label: Tuition 
Distributie: de Konkurrent 
Website Go-betweens: www.go-betweens.net 


EDITORS' CHOICE