REVIEW

Bruce Springsteen - Born to Run

Jan de Jeu | 18 mei 2006

Alweer een jubileumuitgave, ditmaal van Bruce Springsteen. Reeds eerder uitgebracht op policarbonaat schijfjes met beeld en geluid maar nu dan ook op lp. Classic Records presenteert het album op de enige manier waarop dit baanbrekende werk uitgebracht kan worden; een prachtige 200 gram wegende vinyl schijf met bijbehorend origineel artwork, inclusief de volledige songteksten.

Eigenlijk is het een klein wonder dat deze derde plaat van Bruce ooit op de markt is gekomen. Ten eerste had Columbia na twee ‘min of meer’ mislukte albums de buik vol van Springsteen en wilde zich meer richten op Billy Joel. Daarnaast werd er eindeloos geschaafd aan de productie en werden tussentijds drummer Ernest Carter en toetsenist David Sancious vervangen door Max M. Weinberg en Danny Federici.
De ongebreidelde energie en gedrevenheid van Springsteen - die ook op de lp doorklinkt - en de slim opgezette introductiecampagne hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat het album er niet alleen kwam maar - met negen miljoen verkochte exemplaren - ook nog een eclatant succes werd en Springsteen tot een absolute rock and roll star maakte.

Terecht overigens; sterke teksten complementeren krachtige muziek waarin Leonard Bernstein’s ‘West Side Story’, Bob Dylan, maar ook Bruce’s voorliefde voor Phil Spector’s ‘wall of sound’ doorklinkt. Met de horn-driven sound van de Brecker broertjes, Dave Sanborn en Clarence Clemons en heerlijke momenten zoals de lange saxofoon solo in ‘Jungleland’, de piano die ‘Thunder Road’ opent, enz. enz. Nog steeds een prachtalbum en ik ben dan ook bijna bereid om Bruce de overdubs en de gecompresste akoestische gitaren te vergeven. De heruitgave klinkt helderder dan het origineel maar ook deze mastering kan niet verhullen dat, als één van de allerbeste rock albums aller tijden, ‘Born To Run’ klankmatig nooit tot de top behoort heeft.

Dit album is ook verkrijgbaar in een standaard vinyl uitvoering


EDITORS' CHOICE