Voor mij zal de naam Wynton Kelly voor altijd verbonden blijven aan misschien wel de beste jazz LP aller tijden; `Kind Of Blue` van Miles Davis, waarop hij als pianist te horen is in het nummer `Freddie Freeloader`.
In 1959 treedt hij, als opvolger van Bill Evans, de pianist die de overige pianopartijen op `Kind Of Blue` inspeelde, toe tot het sextet van Davis. Op dat moment wordt diens ritmesectie gevormd door bassist Paul Chambers en drummer Jimmy Cobb. Met hen neemt Jamaicaan Kelly in 1959 als leider voor Riverside vier nummers voor het album `Blue Kelly` op. Voor de overige twee nummers wordt het trio uitgebreid met de Belgische Bob Jaspar op fluit, Cannonball`s jongere broer Nat Adderley op cornet en de voornamelijk door zijn werk met Art Blakey`s Jazz Messengers bekende tenor saxofonist Benny Golson. Het sextet is te horen in het titelnummer en in `Keep It Moving`. In beide nummers krijgt Kelly met name de kans om zijn vaardigheden als componist en als soulful bluesy begeleider te etaleren. De warm klinkende fluit en de krachtige cornet sluiten naadloos aan bij de delicaatheid van Kelly`s spel en com-posities. De tenorsax klinkt evenwel net iets te robuust en de betere nummers zijn in mijn oren dan ook de selecties waarin het superbe driemanschap aan bod komt. Daarin toont Kelly zijn rijke, melodieuze, heerlijk swingende solo stijl die het mid¬den houdt tussen Red Garland en Bill Evans terwijl zijn spel tegelijkertijd ontegenzeggelijk persoonlijk en veel meer bluesy van karakter is dan dat van welke andere pianist ook. Het door hem geschreven `Old Clothes` is een echte blues terwijl `Willow Weep For Me` en `Softly, As In A Morning Sunrise` ware standards zijn die dankzij Kelly`s benadering een heerlijk bluesy accent krijgen. `Green Dolphin Street` is toegevoegd op voorspraak van Miles Davis. Hij was erg onder de indruk van de wijze waarop Kelly dit nummer samen met de Miles Davis groep benaderde.
Analogue Productions heeft dit album, als een tot de top 100 jazz albums aller tijden behorende LP, als gelimiteerde editie opnieuw uitgebracht op twee 180 gram zware, op 45 RPM opgenomen LP`s. Hoewel het stereobeeld een sterk links/rechts karakter heeft: een absolute aanrader.
