Eén van mijn meest favoriete vioolconcerten is toch wel Tsjaikovsky’s viool concert in D, Opus 35. De versie die de jonge, in 1983 geboren, Duitse violiste, Julia Fischer, begeleid door het Russisch Nationaal Orkest onder leiding van Yakov Kreizberg, neerzet op Pentatone’s hybride multichannel sacd is artistiek gezien een uitzonderlijk fraaie.

Terecht worden de opnamen van Fischer internationaal bejubeld. Het is virtuoos, fris, uitbundig en artistiek exceptioneel. Wat ik echter niet begrijp is dat deze opname uitgebracht wordt in meerkanaal sacd.

Hoeveel mensen zullen deze sacd op die manier beluisteren? Volgens mij luisteren verreweg de meeste muziekliefhebbers naar een stereo installatie en die zitten niet te wachten op een viool die via deze sacd twee meter breed afgebeeld wordt.

Het verbaast me dat wereldwijd de sacd’s van Pentatone geroemd worden zonder dat aan dit aspect aandacht wordt besteed.

Dat vervolgens naast het vioolconcert ook de veel minder bekende stukken als de Sérénade mélancolique Opus 26, de Valse-Scherzo Opus 34 en het zeer weinig vastgelegde Souvenir d’un lieu cher opgenomen zijn als onderdeel van dit album pleit daarentegen weer voor dit Nederlandse label.

Al met al toch een aanrader van de eerste orde.