REVIEW

Woven Hand - Ten Stones

Jan Luijsterburg | 09 oktober 2008

David Eugene Edwards maakt geen muziek voor de lol of voor de roem. Nee, deze gedreven, zeer religieuze muzikant uit Colorado wil zijn publiek confronteren met de slechtheid van de mens.

Woven Hand - Ten StonesMet zijn band 16 Horsepower leverde dat extreem intense concerten op vol hel en verdoemenis, de man lijkt permanent de duivel op de hielen te voelen.

Woven Hand was aanvankelijk een soloproject waarin hij meer experimentele muziek maakte. Op het nieuwe vierde album van Woven Hand, ook wel geschreven als Wovenhand, had best weer gewoon 16 Horsepower mogen staan.

De flink versterkte band, met oude bassist Pascal Humbert en gitarist Peter van Laerhoven, raast weer als vroeger, grijpt je bij de kladden en laat je alle hoeken van de kamer zien, vooral de meest duistere. Folkinstrumenten als de accordeon en banjo die eerder een sfeerbepalende rol innamen blijven in de koffer; dit keer zijn het luide gitaren die de boventoon voeren. Alleen een bossanova van Antonio Carlos Jobim, waarin Edwards laat horen ook als crooner van wanten te weten, valt uit de toon in dit explosieve geheel.

Aan het eind van dit ijzersterke album zit als bonus nog een mooi stukje sinistere elektronische spookmuziek verborgen. Jammer alleen dat het geluid over de gehele linie nogal scherp is.


Aanvullende informatie:
11 tracks, speelduur 41:30
Label: Sounds Familyre 
Distributie: de Konkurrent 


EDITORS' CHOICE