We schrijven 1993 en voor het eerst sinds dertig jaar treedt de Afrikaanse trompettist Hugh Masekela op met een uit landgenoten bestaande band. Het gebeurt in Washington D.C.’s Blues Alley en dankzij de daar aanwezige opnametechnici kan dit zeldzaam inspirerende optreden ook worden vastgelegd voor al diegenen die daar niet bij aanwezig konden zijn.

Ik luister inmiddels alweer jaren naar een 180 gram lp van uitstekende geluidskwaliteit waarop de twaalf songs van onder andere Hugh Masekela (Uptownship, Mandela, Languta, Marketplace en uiteraard Stimela), Miriam Makeba (Abangoma) en nog enkele anderen perfect vastgelegd zijn.

Nu is er evenwel ook een door Kevin Gray gemas- terde hybride stereo sacd uitgebracht die qua geluidskwaliteit niet onderdoet voor de lp. Uiteraard kent iedereen de song Stimela (The Coal Train) die (nog steeds) tot vervelens toe gedraaid wordt op audio shows.

Wat veel minder mensen weten is dat eigenlijk alle nummers op dit album, zowel in artistieke- als in klankmatige zin, de moeite van het beluisteren waard zijn. Enige uitzondering is wat mij betreft Mandela dat in mijn oren ‘te’ sentimenteel overkomt en daardoor op een gegeven moment gaat irriteren.
Maar verder; een wereld (sa)cd!