Wie wil er niet een dollar per dag verdienen? In Afghanistan staan de kinderen er voor in een spreekwoordelijke rij als een rijke vader iemand zoekt die zijn gehandicapte zoon kan dragen. Na wat testritjes wordt de zwakbegaafde Guiah uitverkoren om als tweebenig paard te werken. Een woedende parabel over de relatie tussen arm en rijk van Samira Makhmalbaf.

De laatste jaren zijn het vooral dochters Hana (Buddha Collapsed Out of Shame) en Samira (Blackboard) die de Iranse filmfamilie Makhmalbaf vertegenwoordigen op de internationale festivals. Het harde leven van kinderen in stoffige oorden en het belang van scholing staan steeds centraal. Vader Mohsen speelt nog altijd een belangrijke rol in de producties van zijn kinderen. Zo schreef hij het scenario voor Two-legged Horse, naar verluid in één nacht.

Het is dan ook geen ingewikkeld verhaal. Meer eigenlijk een situatie die zich ontwikkelt van kwaad tot erger. Zielig natuurlijk, dat het jongetje zijn moeder en zijn benen kwijtraakte bij een bomaanslag. Hij is er geen minder vreselijk persoon door. Al dreinend en jengelend krijgt hij altijd zijn zin. Hij behandelt zijn nieuw verworven knecht letterlijk als een beest, en dan bedoel ik veel slechter dan een Nederlands huisdier. Afreageren, vernederen en mishandelen, de arme Guiah blijft weinig bespaard. Regelmatig geeft hij er bijna de brui aan, maar dan komen ze toch steeds weer bij elkaar. Binnen de kortste tijd gaat het patroon dan weer verder, steeds een tandje erger.

In haar toelichting bij de film zoals die op de Makhmalbaf website gepubliceerd staat, duidt de regisseuse haar film als een onderzoek naar hoe ver relaties tussen mensen kunnen gaan: Let’s ask ourselves how many times has each of us become somebody else’s horse? Or used someone as our horse?

Makhmalbaf gaat ver in de verbeelding van de escalatie. Haar onverhulde woede over hoe het er in de wereld aan toe is niet te missen en maakt indruk. Gevaar is wel dat de kijker zich afwendt van zoveel onaangename wreedheid. Dit is geen leuke film.

Technisch ziet de film er goed uit, waarbij de opvallend bombastische muziek van componist Tolbihon Shahidi niet onvermeld mag blijven. Montage en kadrering doen nu en dan wat slordig aan, maar dat past wel bij deze ongepolijste vuistslag. 

Aanvullende informatie:
Iran, 2008
Speelduur: 97 minuten
Regie: Samira Makhmalbaf
Scenario en montage: Mohsen Makhmalbaf
Muziek: Tolbihon Shahidi
Met: Ziya Mirza Mohamad, Haron Ahad
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: Image www.imaginefilm.be
Distributie: de Filmfreak www.filmfreaks.nl