Een prachtig strak vormgegeven, klassiek gestructureerd drama, naar een nooit afgemaakt toneelstuk van Reiner Werner Fassbinder, Tröpfen auf Heisse Steine. Zijn cynische visie op menselijke relaties, de basis was voor een gedreven oeuvre, blijkt in dit jeugdwerk al helemaal aanwezig.

Het verhaal speelt zich volledig af in het appartement van Leopold, een vijftigjarige zakenman die net een twintigjarige jongen, Franz, opgepikt heeft. In vijf aktes zien we de levensloop van hun relatie, waarbij in de eerste drie alleen het koppel in beeld is. Na de eerste kennismaking besluit de aanvankelijk zo ambivalente Franz meteen zijn vriendin Anna in de steek te laten en bij Leopold in te trekken. Al snel treedt de verveling in en komen machtsspelletjes centraal te staan. Franz speelt de tragische huisvrouw, die altijd van de partner blijft houden, hoe tiranniek en manipulatief die zich ook gedraagt.

Leven in de brouwerij komt er als de exen van de mannen op de proppen komen. Anna kan Franz net zo min loslaten als Franz Leopold en weet hem terug te winnen met een vrijpartij, maar als Leopold thuis komt wordt het ingewikkeld. Drift en macht vormen een kluwen die compleet wordt als ook Vera zich bij het gezelschap voegt. Deze ex-vriend van Leopold heeft zich laten ombouwen tot vrouw in de hoop dat hij haar dan weer interessant zou vinden. Vergeefs, maar ook zij blijft tegen beter weten van hem houden. Geheel volgens de wetten van de Griekse tragedie leidt dit onafwendbaar tot een dramatische afloop, compleet met sterfgeval.

François Ozon (bekend van o.a. Swimming Pool, 8 femmes, Sous le sable en zijn nieuwe film 5x2) verfilmde het verhaal afstandelijk, met een aantal vervreemdende effecten die het boven de alledaagse realiteit uit trekken. Dit om duidelijk te maken dat het hier niet om een individuele psychologische studie gaat maar er een veel algemener bedoeling in het spel is: te tonen hoe liefde mensen vernietigt. Was sich liebt das neckt sich. De aankleding en de namen zijn zeventiger jaren Duits, maar de voertaal is Frans. De camera is suggestief, bijvoorbeeld door het beeld net iets te lang op het kruis van Leopold gericht te houden, en er zijn enkele contrasterende muziekfragmenten die de spanning doorbreken, met als melig hoogtepunt een dansje op de schlager Tanze Samba mit mir, gezongen door Tony Holiday. Net zo camp als de jaren zeventig stijl begintitels.

Ozon bewijst hier net als in zijn latere films een regisseur te zijn die zijn acteurs tot topprestaties brengt. Hij speelt een vilein spel met de kijker, bouwt een sterke, seksueel geladen spanning op en prikt die met satanisch genoegen weer door. Fantastische film, uitgegeven op een sobere DVD zonder extra’s.

Aanvullende informatie:
Frankrijk, 2000
Speelduur: 82 minuten
Regie en scenario: François Ozon
Productie: Alain Sarde
Met: Bernard Giraudeau, Malik Zidi, Ludivine Sagnier, Anna Thomson
Beeld: 16:9, anamorf
Geluid: Dolby Digital 2.0
Taal: Frans, ondertiteling Nederlands  
Uitgave film: Cinemien www.cinemien.nl
Uitgave DVD: Homescreen www.homescreen.nl
Website François Ozon: http://www.francois-ozon.com