Ivan Beckman reageert al dagen niet meer op zijn telefoon. Dat is behoorlijk vervelend, want hij is als impresario een centraal persoon in een Hollywood’s filmbedrijf. Deals dreigen gemist te worden, wat rampzalig is in een wereld die uitsluitend om geld en snelheid draait. Ivan heeft een goede smoes. Hij is dood.

De mededeling dat de oorzaak kanker was oogst slechts hoongelach. Het drugsgebruik van Ivan was de laatste tijd van dien aard dat een overdosis meer voor de hand ligt. De begrafenis wordt wreed verstoord door geruzie. De juist als regisseur ontslagen scenarioschrijver gaat in de kerk op de vuist met de steracteur van de juist geplande film. Ivan ging over lijken en is er nu zelf een. Gerouwd wordt er nauwelijks.

Deze onafhankelijk geproduceerde film van de uit Engeland afkomstige regisseur Bertrand Rose kent een opvallende opbouw. De film begint met een reeks fragmentarische beelden, begeleid door Wagner’s voorspel voor Tristan en Isolde. Deze dramatische muziek is zodanig gemanipuleerd dat hij langzaam vervaagt, uiteenvalt, overloopt in andere klanken, zoals het gekerm van Ivan. Het sterven van Ivan wordt in beeld begeleid door de credits van de film, die niet als gebruikelijk aan het eind zitten. (De eindtitels tonen uitsluitend uit de gebruikte muziekfragmenten.) Na een klein half uur, als Ivan begraven is, springen we plots terug in de tijd en zien zijn nadagen, tot aan het overlijden waarmee de film begon, met weer die prachtige muziek.

In het uur waarin we Ivan zelf, gespeeld door Danny Houston, zoon van John, leren kennen zien we een wereld die goed als een moderne hel gekenmerkt kan worden. Alles draait om snelle deals en vluchtig genot. In wezen is iedereen volkomen eenzaam en op zichzelf aangewezen. Als Ivan, eersteklas gladde slijmbal die ieder gedrocht van een manuscript als een meesterwerk weet te verkopen, geconfronteerd wordt met verschijnselen die op longkanker wijzen neemt zijn vluchtgedrag nog grootsere vormen aan. Seks en steeds meer cocaïne en XTC pillen bieden uiteindelijk geen enkele troost meer.

Ivansxtc. (To Live and Die in Hollywood), zoals de volledige titel luidt, biedt een genadeloos vileine visie op het moreel verloederde Hollywood. Een beeld dat mooi aansluit bij een andere recente uitgave over het leven in de filmwereld van het Filmfreak label, I love your work van Adam Goldberg. Het verhaal over Ivan werd losjes gebaseerd op De Dood van Ivan Ilyich van Leo Tolstoi, en daarnaast ook op het overlijden van Rose’s eigen impresario, Jay Moloney (alleen hing die zichzelf op). Hollywood was niet blij met het scenario, zodat Rose zijn film uiteindelijk voor eigen rekening maakte op digitale video.

De beelden zijn stijlvol gecomponeerd, maar de kwaliteit ervan laat hier en daar wat te wensen over. De kleuren zijn tamelijk vaal, de scherpte van de beelden is wisselend, en er is vrij veel krasjes te zien voor een tamelijk nieuwe film. Dit roept de vraag op waarom in plaats van het originele digitale materiaal voor de DVD gebruik gemaakt is van een beschadigde kopie op celluloid, waarbij dus een dubbele DA/AD conversie nodig was.

Dat deze film slechts op enkele filmfestivals van deze wereld te zien was ligt niet aan de kwaliteiten of het belang. Daarom is het mooi dat Ivansxtc middels deze, verder sobertjes zonder bonusmateriaal uitgevoerde DVD toch te zien is, en we ons weer eens met recht af kunnen vragen waar we allemaal mee bezig zijn.


Aanvullende informatie:
VS, 2000
Speelduur: 88 minuten
Regie: Bernard Rose
Met: Danny Huston, Lisa Enos, Peter Weller
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Uitgave: de Filmfreak