In 1950 gaat Roy Eldridge met Benny Goodman’s sextet naar Europa. Hij speelt in diverse landen, maakt opnames in o.a. Stockholm en Parijs met Amerikaanse en Europese jazzmusici om daarna terug te keren naar Amerika waar Norman Granz net zijn nieuwe label Norgran opgericht heeft. 
Net als Dizzy Gillespie is hij een showman bij uitstek en als geen andere trompettist in staat om moeiteloos over te stappen van swing naar bebop. Hij wordt dan ook regelmatig gevraagd voor opnamesessies. Het twaalf songs tellende ‘Rockin’Chair’ is het resultaat van drie van dergelijke sessies in de decembermaanden van 1951 en 1952. Roy ‘Little Jazz’ Eldridge wordt hier bijgestaan door tenorsaxofonist Buddy Tate, het Oscar Peterson trio (naast de pianist zelf bestaande uit gitarist Barney Kessel en bassist Ray Brown) en een strijkerorkest. Dit orkest staat onder leiding van George Williams die tekent voor de arrangementen van ‘Basin Street Blues’, ‘I See Everybody’s Baby’, ‘Easter Parade’ en - als sterkste van deze vier - het melancholieke ‘I Remember Harlem’.
Roy, als altijd excellerend in de hoge noten, maakt de meeste indruk in het door Hoagy Carmichael geschreven titelnummer - waarin hij eerst scattend te horen is alvorens hij zijn trompet ter hand neemt - en in het door hemzelf in samenwerking met Lavere Hardin geschreven ‘Little Jazz’. Het Peterson trio is als vanouds met in vier nummers een Peterson die ditmaal niet alleen op piano, maar ook op orgel swingt. De vier rhythm ‘n’ blues titels wordt met name leven ingeblazen door de sax van Buddy Tate.
De opnamekwaliteit haalt weliswaar net niet het niveau van de latere Verve opnamen van producer Granz maar is desondanks goed te noemen hetgeen op deze mastering van Speakers Corner Records mooi in stand gebleven is.
