Zoals wel vaker gebeurt werd ik op het bestaan van deze CD attent gemaakt door een muziekliefhebber die zelf helemaal weg is van dit album. Wat eigenlijk nooit gebeurt is dat in dit geval deze man laaiend enthousiast is over een muziekstijl die hij normaliter verafschuwt.
Toen ik deze schijf voor het eerst in de CD lade liet glijden wist ik dus op voorhand al dat het hier om een zeer bijzondere opname zou gaan. Maar zelfs die voorkennis kon me niet helemaal voorbereiden op de aangename verrassing van de eerste luistersessie. Aoife O’Donovan’s prachtige stem – die me sterk doet denken aan één van mijn onbetwiste favoriete zangeressen, bluegrass angel Alison Krauss – raakt me direct voluit in het openingsnummer, de traditional ‘Can’t You Hear Me Callin’.
Net als Alison Krauss en haar Union Station Band lag ook bij Crooked Still het vertrekpunt in de Bluegrass muziek. Maar daarmee houden de gelijkenissen dan ook op. Aoife klinkt niet alleen minder braaf dan Alison maar ook sensueler. Waarin het viertal echter nog sterker verschilt van hun beroemdere landgenoten is in de samenstelling van het kwartet en in de wijze waarop de instrumenten bespeeld worden. Rushad Eggleston is voor een groot deel verantwoordelijk voor dat geheel eigen geluid van Crooked Still. Hij speelt in twee nummers gitaar maar zijn eerste instrument is de cello die hij niet alleen gestreken maar ook ‘flatpicked’ gebruikt. Zijn cello combineert prachtig met de double bass van Corey DiMario. Het viertal wordt aangevuld door gastmuzikanten die met name zorgen voor extra harmony vocals maar ook percussie – Scott Amendola in ‘New Railroad’ – en fiddle – Casey Driessen in een viertal tracks – toevoegen.
Het enthousiasme en het speelplezier spat er van af en de musici voelen elkaar zo perfect aan en laten hun spel zo naadloos in elkaar overgaan dat ik me af en toe afvraag of er nu met de strijkstok gespeeld wordt op een cello, een contrabas of een fiddle. Ook al bestaat het repertoire van de elf songs bevattende CD dan voor het grootste deel uit oude bekende folksongs als ‘Little Sadie’ en ‘Come On In My Kitchen’, in de uitvoering van het viertal uit Boston worden het welhaast nieuwe composities. Klankmatig ligt de opname op hetzelfde hoge niveau. Mijn enige bedenking is dat er van dit album (nog) geen (liefst 180 gram)vinyl versie bestaat. Misschien een idee, Rounder Europe?
Aanvullende informatie:
Format CD SIG-2000
Label: Signature Sounds Recording Company Inc.
marketed by Rounder Europe