Film is een goed middel om het leven te ervaren vanuit het perspectief van iemand anders. Lodge Kerrigan is een filmmaker die dat heel krachtig op kan roepen. Zijn films getuigen van een grote betrokkenheid met mensen met ernstige psychische problemen. Debuutfilm Clean, Shaven ondergaan doet nog het meest denken aan een bezoek aan de “psychosebus”, een poging met multimediale middelen aan mensen die in psychiatrie werken duidelijk te maken hoe iemand met een psychose het dagelijks leven ervaart.
Hoofdpersoon Peter Winter (fenomenaal vertolkt door Peter Greene) rijdt rond in zijn auto met een geweer paraat. Hij doet zijn uiterste best alles wat spiegelt uit zijn wereldje te verwijderen. Achteruitkijkspiegels worden afgeplakt met kranten, en als hij zichzelf ziet in de ruit van zijn auto wordt die meteen ingeslagen. Er is sprake van een moord op een meisje en Peter is op zoek naar zijn dochter, die ter adoptie aangeboden werd na het overlijden van haar moeder. Peter bezoekt zijn kille, buitengewoon naargeestige moeder. Terwijl de politie Peter achterna zit vindt hij zijn dochter, een triest kijkend meisje.
Beelden, montage en een schitterende soundtrack van Hahn Rowe met vrijwel voortdurend gezoem van vervormde stemmen en radiogolven die in elkaar opgaan, roepen een beklemmende sfeer op, die de staat van paniek waarin Peter verkeert fysiek voelbaar maakt. Voeg daar de wanen bij die hem tot rigoreus scheergedrag en automutilatie brengen en het moge duidelijk zijn dat kijken naar deze film een verre van aangename ervaring is. Wel een hele intense. Waar je bij conventionele horror jezelf nog kunt troosten met de gedachte dat het om onschuldig vermaak gaat besef je hier voortdurend dat de wereld van schizofrene mensen er echt zo uitziet als hier verbeeld. Gruwelijk.
De film doet in veel opzichten denken aan de onlangs besproken meest recente film van Kerrigan, Keane. Ook daarin is een man op zoek naar een verloren dochter en wordt een psychotische toestand bijna letterlijk getransplanteerd naar de kijker. Verschil is dat dit in Keane lukt zonder de kunstmatige laag van het geluidspoor, maar puur door acteren en cameravoering.
Dat Clean, Shaven gemaakt werd met een minimaal budget is goed te zien aan de beeldkwaliteit, maar in dit geval versterkt dit alleen het realistische effect; van de nood werd een deugd gemaakt. De transfer naar DVD is uitstekend, waarbij de rafelige beeldkwaliteit mooi in stand bleef. Ook het mono geluidsspoor overtuigt zeer. Niet op de cover vermeld, maar wel op het schijfje te vinden, zijn een aantal fragmenten uit de film die voorzien worden van commentaar door de normaliter mediaschuwe regisseur.
Aanvullende informatie:
VS, 1993
Speelduur: 75 minuten
Regie, scenario en productie: Lodge Kerrigan
Camera: Teddoro Maniaci
Muziek: Hahn Rowe
Met: Peter Greene, Robert Albert en Jennifer MacDonald
Extra: fragmenten met toelichting door de regisseur, 7 minuten
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 1.0 (mono)
Uitgave: de Filmfreak
