Muzikaal bezien is Amused to Death een ijzersterk, maar niet echt vrolijk stemmend conceptalbum waarin Waters’ vaste thema’s oorlog, psychologie, maar ook godsdienst en kapitalisme aan bod komen. Gastoptredens zijn er voor meestergitarist Jeff Beck, Rita Coolidge en Don Henley van de Eagles. Donker, duister, intrigerend en meeslepend brengt Waters zijn boodschap en laat je na ruim een uur verdoofd achter, vertwijfeld zoekend naar een stuk touw. 

Maar de - waarschijnlijk - belangrijkste reden voor zijn uitverkiezing tot Best Klinkende Album is niet de muziek, de productie of zelfs de opnamekwaliteit, al zijn deze allemaal van bijzonder hoog niveau. De belangrijkste reden is een klein logootje, weggestopt in de rechter bovenhoek op de achterkant van het cd-hoesje. Het logo toont een gestileerde Q, met daaronder in kapitalen het woord `Qsound`.

Qsound is een opnameproces dat de illusie van surroundweergave met een stereopaar luidsprekers kan opwekken. En het beste voorbeeld van wat Qsound voor een opname kan betekenen is Amused to Death. De muziek van Roger Waters leent zich namelijk perfect voor het Qsoundproces. Dat merk je al meteen aan het begin van The Ballad of Bill Hubbard: het raspende geluid van krekels zwermt door de ruimte, een commentaarstem - een spelende radio? - staat links in de huiskamer en een blaffende hond staat in de tuin van de buren aan de rechterzijde. Of neem Too Much Rope: spaanders vallen voor je op de grond als een houthakker met veel kracht houtblokken klieft, ondertussen rijdt een koets van linksvoor in het geluidsbeeld naar rechtsachter je, waarbij de koets tijdens het passeren van de luisteraar haast over diens voeten rijdt.

In Late Home Tonight (Part I) vallen waterdruppels vlak langs je linkeroor. In Three Wishes mag het hoofdpersonage drie wensen doen van de geest die hij ‘in de fles’ heeft gevonden. De stem van de geest lijkt zich van achter in het geluidsbeeld naar voren te verplaatsen, ondertussen de lucht uit de ruimte met zich meetrekkend. De soundeffecten zijn echter perfect gedoseerd en voegen echt iets toe aan de muziek.

Het Qsound-effect is ook een maatstaf voor de kwaliteit van je muziekinstallatie. Bij een betere set - eigenlijk een beter fasegedrag - zijn de Qsound-effecten duidelijker en worden ze beter in de ruimte geplaatst. Zo horen bijvoorbeeld de waterdruppels in Late Home Tonight (Part I) echt pal naast je linkeroor te vallen en niet voor je. Maar zelfs met iets minder perfecte Qsound-weergave blijft Amused to Death spectaculair. Draai het voor nietsvermoedende vrienden en ze zullen verbaasd zoeken naar verborgen luidsprekers.

Amused to Death van Roger Waters is, zoals gezegd, het mooiste voorbeeld van Qsound. Maar wat veel mensen niet weten is dat er nog veel meer albums zijn opgenomen met dezelfde techniek. Stings Soul Cages is een voorbeeld dat sommige mensen nog wel kunnen bedenken. Maar wist je dat bijvoorbeeld artiesten als Madonna, Toto, Pink Floyd (uiteraard), Black Eyed Peas, Bryan Adams en zelfs Tom Jones albums hebben opgenomen met Qsound? Voor een volledige lijst kun je hier kijken.

Dit album maakt onderdeel uit van Best Klinkende Album - De Top 30.

Aanvullende informatie:
Label: Columbia
Speelduur:72:38 minuten
Website: www.roger-waters.com