Nozomi is een opblaaspop, gefabriceerd als surrogaatvrouw om seks mee hebben. Haar eigenaar beschouwt haar als een echte vriendin. Hij praat veel tegen haar, behandelt haar liefdevol en gaat ’s avonds zelfs met haar wandelen. Net een echte vrouw, maar wel veel gemakkelijker, zo lijkt hij te vinden. Op een dag komt Nozomi echter tot leven, heeft ze plotseling ‘een hart’ gekregen.

Ze kleedt zich aan en gaat op stap. De wereld ziet er aanvankelijk onwennig uit. Onbevangen en blijmoedig verbaast Nozumi zich over de kleinste dingen, confrontaties met mensen op straat leiden tot grappige misverstanden. Het hebben van een hart heeft echter ook een minder prettige kant.

Eenzaamheid en sterfelijkheid zijn fenomenen waar ze snel kennis mee maakt. Ook in de videotheek waar ze een baantje krijgt. Haar collega repareert haar als ze lek raakt en suggereert dat ze bepaald niet de enige mens is die van binnen puur uit lucht bestaat. Hij mag graag haar ventieltje openen en haar daarna weer opblazen, wat in beeld gebracht wordt als een intiem, erotisch geladen spel. Zijn suggestie dat hij net als zij is, leidt tot een fataal misverstand. Hoewel ze zich tegenover haar eigenaar als pop blijft voordoen schaft deze toch maar een nieuw exemplaar aan. Nozumi was hem blijkbaar toch wat al te menselijk geworden, hoe goed ze ook haar best deed dat te verbergen.

Kore-eda Hirokazu heeft in zijn eerdere films blijk gegeven van een sterk humanisme. Eerder bespraken we hier Nobody Knows, over kinderen die zonder ouders proberen te overleven, en After Life, waarin overleden mensen terugkijken op hun leven. Net als voor zijn andere films deed de regisseur grondig vooronderzoek, door eigenaars van een sekspop te interviewen. De Koreaanse actrice Doona Bae weet knap gedurende de hele film de suggestie vast te houden dat ze een levende pop is.

Air Doll heeft de vorm van een surrealistisch sprookje, maar heeft een net zo menselijke boodschap als de eerdere films van Kore-eda Hirokazu. Een hart hebben doet pijn. Een spiegel.

Aanvullende informatie:
Japan, 2009
Speelduur: 112 minuten
Regie, scenario en montage: Kore-eda Hirokazu
Productie: Kore-eda Hirokazu en Toshiro Uratani
Camera: Ping Bing Lee
Art direction: Yohei Taneda
Muziek: World`s End Girlfriend
Met: Bae Doo-na, Arata, Itao Itsuji, Odagiri Joe
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 2.0
Uitgave: Lumière