Al eerder heb ik op deze plek mijn bedenkingen uitgesproken tegen het toepassen van gebalanceerd signaaltransport voor hifitoepassingen en nu wil ik graag met een wat technische toelichting en een praktijkvoorbeeld uit de professionele geluidstechniek een belangrijk aspect belichten van wat er fout kan gaan.

Voor diegenen die niet weten wat de verschillen zijn tussen gebalanceerde en ongebalanceerde signalen verwijs ik graag naar een eerder door mij geschreven artikel waar dit wordt uitgelegd.

Om te beginnen is het belangrijk om u te realiseren dat in de meeste gevallen de oorsprong van het elektrische geluidssignaal ongebalanceerd is. Het kan zijn dat in een cd-speler het signaal gebalanceerd gemaakt wordt en aldus naar een voorversterker met gebalanceerde ingangen gestuurd wordt, maar in de voorversterker wordt het gebalanceerde signaal vervolgens weer ongebalanceerd gemaakt om ermee te kunnen regelen (volume) en schakelen (bronkeuze). Het kan dan zijn dat het signaal bij het verlaten van de voorversterker weer gebalanceerd gemaakt wordt om naar een eindversterker gestuurd te worden die gebalanceerde ingangen heeft. Er zijn inmiddels eindversterkers die totaal gebalanceerd werken, maar er zijn er ook nog genoeg die prompt na binnenkomst het gebalanceerde signaal weer ongebalanceerd maken om het vervolgens de feitelijke eindversterker binnen te voeren.

Nog los van de extra hoeveelheid elektronica die je op die manier in de signaalweg opneemt, wat strikt genomen volslagen onnodig is, kan het maken van een gebalanceerd signaal uit een ongebalanceerd signaal ook de nodige problemen op zich opleveren.