McIntosh vertegenwoordigt de epitoom van de American Dream. Het is het kenmerkende stuk audiogereedschap van de geluidsbewuste 'middle class', samen met Marantz, Bozak, Fisher, Dynaco, EICO en Harman Kardon. De huisstijl is uiterst herkenbaar en al decennia lang onveranderd. Dat begint met het McIntosh logo en wordt vergezeld door chroom, zwart, blauw en groen. In mijn beleving doet de McIntosh huisstijl niet typisch Amerikaans aan. Toch werd Frank H. McIntosh in Nebraska geboren en was Gordon Gow afkomstig uit Canada. Deze maand is er aandacht voor de MC275. Een re-release van misschien wel de meest beroemde McIntosh buizenversterker en wellicht het meest gezochte klassieke verzamelstuk.
McIntosh is een essentieel onderdeel van de Amerikaanse 'way of life'. Naast een 'piece of equipment', dat simpelweg diende om geluid in huis te produceren, is het voor velen ook een 'way of life'. Net als met Leica, kent McIntosh een enorme schare trouwe fans en verzamelaars.
Er zijn Amerikanen met een enorme collectie apparatuur van dit merk. Het aardige is dat McIntosh apparaten nog redelijk verkrijgbaar zijn, hoewel de spoeling toch wat dunner begint te worden. Tachtig procent van de verzamelbare McIntosh spullen staat momenteel in Japan en Korea. Aan de ene kant betekent dat een uitverkoop van je culturele erfgoed. Aan de andere kant worden die apparaten door de Japanners gekoesterd.
