Toen begin dit jaar de hifi-noviteiten die op de CES in Las Vegas werden geïntroduceerd langzaam maar zeker doordruppelden in het nieuws, was er één bericht dat mijn onmiddellijke aandacht trok en me meteen naar de iPad deed grijpen om de hoofdredacteur een mailtje te sturen: "Als deze er zijn, wil ik ze recenseren!"
Het werd een oefening in geduld, vooral omdat wereldwijd de vraag naar deze audiofiele kleinoden meteen na de aankondiging ontplofte, maar uiteindelijk stonden ze dan toch bij me thuis: de Naim DAC-V1 met de bijpassende NAP 100 eindversterker.
Ongeveer twee jaar geleden kocht ik een Naim Supernait versterker en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. De aanstekelijke, betrokken en muzikale manier waarop die geïntegreerde versterker zijn werk doet is de maatstaf geworden waar ik andere apparatuur - toch in elk geval voor mijn eigen referentie - langs leg. Ik gebruik alle functionaliteit die de Supernait biedt; dat wil zeggen dat ik mijn streamer, dvd-speler en settop-box digitaal aansluit op de d/a-converter die er in zit. En daar is heel goed mee te leven.
Maar toch... Vanwege de sterk gestegen belangstelling voor streaming en losse d/a-converters heb ik de afgelopen drie jaar heel wat van die digitaal-naar-analoog omzetters gehoord. Veel daarvan (de duurdere in elk geval) scoorden op audiofiele parameters als resolutie, transparantie, neutraliteit, dynamiek en snelheid minstens net zo goed, zo niet beter, dan de DAC in mijn Supernait. Toch was het nooit een straf om er na afloop van een recensie naar terug te keren, omdat de ingebouwde DAC op het gebied van muzikaliteit en geloofwaardigheid beslist zijn mannetje staat. Alleen is er altijd de wetenschap dat het (veel) beter zou worden als ik er een andere DAC tussen zet. Mijn uiteindelijke keuze zou dan na veel vergelijken toch de ultra-muzikale NaimDAC zijn, maar die ligt vooralsnog buiten het bereik van mijn spaarpot. Ik zal daarom niet ontkennen dat het ook persoonlijke nieuwsgierigheid was die me dwong om zo snel te reageren op het nieuwsbericht over de DAC-V1, maar ik wilde ook wel eens weten hoe Naim zich met hun eerste 'echte' USB-DAC zou weten te positioneren in een prijsklasse waar het inmiddels wemelt van de fraaie apparaten.
DAC-V1
Het exemplaar dat Rowan Dernee van importeur Latham Audio bracht had al redelijk wat inspeeltijd achter de rug. Dat was mooi, want vanwege de grote belangstelling werd mijn antwoord op de vraag "Hoe lang heb je hem nodig?" ("een jaar…") helaas afgekeurd door de jury. Meteen aan de slag dus maar. De DAC-V1 zit in behuizing met dezelfde breedte als bijvoorbeeld de HiCap voeding, de Superline phonotrap of de UnitiQute all-in-1 speler van het merk. Daarmee behoort hij dus tot de 'Classic' lijn in het Naim assortiment. Aan de voorkant bevinden zich van links naar rechts een draaiknop met een hoofdtelefoon-uitgang er onder, een relatief klein maar prachtig helder OLED display en een zestal knoppen voor de ingangskeuze. Onder het display zit ook nog het bekende halvemaan-logo dat aanraakgevoelig is en als 'mute' knop werkt.
De verlichting van het logo kan via het menu uitgeschakeld worden. Aan de achterkant zitten de 'zwevend' gemonteerde IEC netingang en de aan/uit knop, de USB ingang (die a-synchroon werkt), en vijf digitale ingangen: BNC, 2x coaxiaal en 2x optisch. Om de DAC-V1 met een (voor)versterker te verbinden heb je de keuze uit een ongebalanceerd paar cinch-uitgangen en de voor Naim kenmerkende DIN aansluiting.
Bijzonder is dat er een ground-lift schakelaar op zit waarmee je kunt kiezen of je de aarding aan het chassis wil hebben of 'floating', bijvoorbeeld als de DAC-V1 aan een component wordt verbonden dat al geaard is. Naim hecht bijzonder sterk aan ster-aarding, waarbij slechts één apparaat in de hifiset de randaarde ziet. In een volledige Naim-set is dat bij voorkeur de cd-speler. Hou daar rekening mee, het verschil is (soms overigens vrij subtiel) hoorbaar. Als er een brom hoorbaar is op de ingang waar de DAC-V1 op aangesloten is kun je de aarde op 'floating' zetten.
(Links de digitale ingangen, rechts de analoge uitgangen, en daar tussenin de aarde-schakelaar)
De DAC-V1 is niet alleen een vrij uitgebreide d/a-converter maar kan, net als een aantal soortgenoten, ook dienst doen als voorversterker. Als je hem uitsluitend als DAC gebruikt kun je het uitgangsvolume via het menu vastzetten. Vergeet trouwens niet om dat te veranderen voor je er een eindversterker of een paar actieve luidsprekers op aansluit! Ondergetekende vergat dat dus wel en moest daarna even rustig gaan zitten om van de schrik te bekomen… Maar goed, zo kwam ik er in ieder geval op overdonderende wijze achter dat het logo niet als 'mute' knop werkt als het volume is vastgezet. Je kunt trouwens via het menu zowel voor alle bronnen apart als voor het overall uitgangs-signaal een maximaal volume instellen. Als je een hoofdtelefoon in de DAC-V1 steekt wordt het geluid naar de luidsprekers uitgeschakeld, maar ook als het volume via het menu is vastgezet kun je met een hoofdtelefoon in het front gewoon het volume bedienen. Als je de hoofdtelefoon er weer uit haalt pakt de DAC-V1 zijn gefixeerde instelling weer automatisch op. Heel handig!
De laatste troef van het menu is dat je de inputs een andere naam kunt geven. Je hebt daarbij helaas geen vrije keuze, maar de beschikbare lijst is lang en uitgebreid genoeg. De meegeleverde afstandsbediening is relatief klein en van kunststof en dissoneert zo een beetje met het strakke uiterlijk van de DAC-V1, maar hij is overzichtelijk ingedeeld en werkt prima.
