Snip Records laat weer van zich horen. Het derde album dat via het High Resolution label van Marijn Kooy wordt uitgebracht is een verfrissende debuutplaat van MELPHI. Dit vierkoppige gezelschap brengt op Through The Looking Glass een fijne mix van jazz, pop, een beetje fusion en een soulstem om verliefd op te worden.

MELPHI werd in 2010 opgericht door Rogier Telderman, die al snel een gewenst stemgeluid vond in Lotte van Drunen. Aangevuld met Jurriaan Dekker op bas en Willem van der Krabben op drums was het gezelschap compleet en in 2011 volgde een eerste, titelloze EP. Vrijwel alle muziek is geschreven door Rogier, en MELPHI zegt te zijn beïnvloed door hedendaagse Scandinavische popmuziek. In 2012 won de band de DuvelVibes Challenge en de samenwerking met Snip Records moet zorgen voor de doorbraak naar een groter publiek.

Vanaf de eerste tonen van het album wordt duidelijk dat Through The Looking Glass een vrolijk, opzwepend en vooral ritmisch geheel is. Een afgewogen opbouw, bewust omlijnd door alle instrumenten die elk een eigen plek mogen innemen in de compositie, gecompleteerd door de warme vocale prestaties van Lotte. Met de openingstrack Fall zet MELPHI een standaard neer die ook op de rest van het album wordt vastgehouden. Rust en ritmiek wisselen elkaar af, met af en toe een eruptie van instrumentale krachten die zelfverzekerd en met verve hun plek op de voorgrond innemen. De leidraad blijft echter de warme, zoete stem van Lotte en de pianoklanken van Rogier. Een mooi voorbeeld van de eerder benoemde afwisseling is de track Nowadays Disaster, dat meermaals z’n hoogtepunten beleeft als het gaat om afwisselingen in ritme en muzikale omlijsting. Can’t Get Home is ook een memorabel nummer, waarop de ingetogen klinkende instrumenten fraai naar voren komen en het refrein de warme soulstem van Lotte mooi tot volle wasdom laat komen. Ook rustiger tracks komen natuurlijk en zelfs verfijnd over (zoals Never Give All The Heart of Slow Motion) en geven blijk van intelligent componeren. Zonder over de top te willen gaan of te vervallen in ontoegankelijke tingel-tangel muziek. Het maakt Through The Looking Glass een fijne luisterplaat.

Met dit debuutalbum mag MELPHI zich gelukkig prijzen. Through The Looking Glass heeft dankzij de kundige handen en oren van Marijn Kooy een memorabel karakter gekregen, waar veel artiesten jaloers op kunnen (en zouden moeten) zijn. Voeg daaraan toe dat de individuele kwaliteiten van de vier leden van de band enorm aan elkaar gewaagd zijn en zonder egoïsme naar voren kunnen komen in de muziek. Net als de voorganger op dit label klinkt MELPHI verfijnd, open en zelfs een tikje lichtvoetig. De band is dus als geheel, maar fraai gelaagd, aanwezig in de luisterruimte en weet te vervoeren. De muziek is gelukkig wel een stuk toegankelijker, wat zorgt dat een breder publiek zal gaan genieten van de fraaie opname in Studio Master kwaliteit (24 bit/ 96 kHz Flac). Natuurlijk zijn cd-kwaliteit en MP3 ook weer beschikbaar als downloadoptie. MELPHI heeft zelfs een App uitgebracht voor de iPad, met achtergronden over de band en de tracks op Through The Looking Glass. Digitale media wordt op deze manier volledig benut, maar het belangrijkste –de muziek- zorgt vooral voor veel plezier. Aanbevolen!

Trough The Looking Glass
Muziek: 8 ½
Klank: 9
Label: Snip Records
Speelduur: 45:59 minuten
Website