Het persbericht was nauwelijks door de importeur Servi-Q verstuurd, toen ik al aan de telefoon hing om een recensie aan te vragen van de Advance Acoustic X-A220 mono eindversterkers. Het op de foto imposante uiterlijk, de specificaties en de prijs waren genoeg aanleiding om reikhalzend uit te zien naar hun komst. In de loop der jaren hebben meerdere versterkers van dit merk de weg naar mijn luisterruimtes gevonden, telkens tot groot genoegen, zodat ik weet met welke scherpe prijzen Advance Acoustic werkt in verhouding tot kwaliteit. Het begin van een paar leuke luisterweken kondigde zich aan.
Als afmetingen zouden meetellen om een prijs te bepalen, dan zouden de X-A220 versterkers heel wat meer mogen kosten dan 1249 euro per stuk. Zonder de aansluitingen mee te rekenen, meet ik 43x43x20 centimeter per blok. Het gewicht van 21 kilo wijst ook in de richting van kwaliteit. De voorzijde van de X-A220 bestaat uit een zwarte plexiglas plaat met daarin een forse vermogensmeter. De LED-verlichting van de meter kan uit, gedimd of fel zijn. Links onder vinden we de standby-schakelaar en rechts een aanduiding wanneer de “high bias”-stand is gekozen. De achterzijde toont een enkele luidspreker aansluiting, de entree voor het netsnoer, een cinch- en een XLR-ingang en als laatste triggers voor het tegelijk kunnen inschakelen van apparaten. Op de achterkant zitten bovendien de schakelaars voor high/low bias, de meterverlichting, de ingangskeuze en de netschakelaar. Boven de netschakelaar vind ik twee felblauwe LED’s, waarvan er één oplicht als er 230 Volt uit het stopcontact komt. De X-A220 stelt zichzelf in op de juiste netspanning van 230 of 115 Volt, iets dat ik nog niet eerder tegenkwam op een dergelijke versterker. Na het openen van de kast vind ik een 700 VA transformator met in de voeding een 40.000 µF condensatorbuffer.
Een fors koellichaam zorgt voor de warmteafvoer van de drivertransistors en de zes eindtransistors. Zelfs in de “high bias”-stand is de koeling meer dan voldoende; dat hebben ze goed voor elkaar gekregen bij het ontwerp. De interne opbouw is erg netjes en voor zover het de audioschakeling betreft volledig discreet, met uitzondering van een NE5532 opamp bij de ingang ten behoeve van de scheiding tussen cinch en XLR. Signaalwegen zijn kort gehouden, wel zie ik wat draadbruggen op de printplaten. De versterker levert volgens de specificaties 220 Watt aan 8 Ohm en 350 Watt aan 4 Ohm. In de “high bias”-stand is daarvan 48 Watt klasse A vermogen, daarboven klasse B. Gemeten met een Wattmeter trekt de X-A220 ongeveer 50 Watt permanent uit het lichtnet, in de “high bias”-stand is dat bijna 100 Watt per monoblok. In stand-by verbruikt de versterker nog geen half Watt. Om een prijs van 1249 euro per monoblok te realiseren moet er bezuinigd worden en dat heeft Advance Acoustic voornamelijk gedaan op de behuizing. Geen 6 mm dik gefreesd aluminium maar gewoon plaatwerk met een ingeperst logo is gebruikt. Keurig zwart gespoten en stevig genoeg. Ook het voorpaneel is middels plexiglas een stuk goedkoper gemaakt dan met 10 mm aluminium of echt glas mogelijk is. Gelukkig ziet het er allemaal niet minder netjes uit. De terminals zijn WBT-klonen; ook hier gaat het spreekwoord op, dat alle waar naar zijn geld is.
