Toen zijn platenlabel aan Steven Wilson vroeg om een verzamelalbum uit eigen werk samen te stellen, moet de artiest en producer even achter zijn oren gekrabd hebben. Transience is het resultaat van het denkwerk van de progrock grootmeester en verscheen onlangs alleen op gelimiteerd vinyl. Veel voegt de compilatie niet toe, aangezien vrijwel alle tracks op eerdere albums hoorbaar waren. Maar voor zowel fans van Wilson als mensen die graag met hem kennis willen maken, biedt de dubbel-LP genoeg moois om de aanschaf te rechtvaardigen.



Het moet echt lastig geweest zijn voor Steven Wilson om een idee te vormen wat hij op een verzamelaar zou gaan plaatsen. Zijn vier soloalbums zijn stuk voor stuk platen met een verhaal en het is lastig om enkele tracks uit een conceptalbum te trekken zonder de integriteit van de nummers aan te tasten. Daarnaast is de volgorde van de tracks voor vinyl een andere uitdaging, want de plaatkanten hebben natuurlijk een beperking wat betreft lengte.



Wie Transience afspeelt, snapt dan ook meteen hoe Wilson de compilatie bedacht heeft. De inmiddels 48-jarige Brit koos namelijk voor enkele van zijn meest toegankelijke tracks, die over drie plaatkanten verdeeld zijn. De vierde zijde is niet afspeelbaar, want daarin is een gravure opgenomen van één van Stevens songteksten. Een leuke extra voor de vinylliefhebber.

Op een herbewerkte track van zijn band Porcupine Tree na (Lazarus), die Wilson ook live ten gehore brengt tijdens zijn huidige tweede toer naar aanleiding van zijn jongste album, is Transience gevuld met nummers vanaf zijn vier studioalbums. Van de titeltrack is er gekozen voor single-versie en de nummers Happy Returns (afkomstig van Hand. Cannot. Erase.) en Deform To Form A Star (van Grace For Drowning uit 2011) zijn voorzien van een vernieuwde versie, die wat rustiger en dynamischer op de luisteraar overkomen dan op de originele albums. Natuurlijk is er ook een track van zijn ooit alleen als single uitgegeven covers aanwezig op deze compilatie. Thank You (origineel van Alanis Morissette) stond ook al op het album Cover Versions, dat in 2014 alle covers van Wilson samenvoegde op een album. Een prima keuze, hoewel de setting van de track natuurlijk afwijkt van de overige 12 tracks op Transience.

Hoewel deze verzamelaar geen echte toevoegingen aan het oeuvre van Steven Wilson brengt, is Transience toch een niet te versmaden parel in de analoge collectie van de Wilson-fan. Niet alleen omdat er enkele edits en een fraaie gegraveerde vierde plaatkant aanwezig zijn, maar vooral ook dankzij de wat betere klank van sommige nummers ten opzichte van de originele persingen. Daarnaast luistert deze dubbel-LP heerlijk weg en is het de eerste plaat waarop Steven –zonder gasmasker- de voorkant siert middels een foto. Wel met een serieuze blik, maar toch.



Wie de afgelopen twee decennia onder een steen heeft geleefd en Wilson niet kent, heeft aan Transience ook een prima kennismaking. Maar zeker geen complete, wat ook niet mogelijk is. Hoewel de compilatie alleen op vinyl is uitgebracht, zit er wel een gratis download bij de LP, die toegang geeft tot bestanden in hoge resolutie. Al met al een prettige luisterervaring voordat het tweede tussendoortje 4 ½ in januari verschijnt.  

Muziek: 7 ½
Klank: 8 ½
Kwaliteit persing: 8
Label: Kscope
Speelduur: 62:57 minuten
Website: http://stevenwilsonhq.com/