De Nederlandse animatieregisseur Michael Dudok de Wit timmert hard aan de weg in het buitenland. Met zijn korte film Father and Daughter won hij in 2001 een Oscar en trok hij de aandacht van de legendarische Japanse animatiestudio Ghibli (Spirited Away). En nu regisseerde hij voor Ghibli de beeldschone tekenfilm The Red Turtle, door Filmpjekijken.com beloond met bijna de volle vijf sterren.

Redactrice Elise van Dam omschijft de film over een man die aanspoelt op een onbewoond eiland als een fabel. "Aanvankelijk is de man niet in staat buiten zichzelf te zien en wordt als gevolg daarvan constant bedrogen door zijn eigen zintuigen en instincten. Hij bouwt een vlot van bamboe, maar wordt op open zee weerhouden door een mysterieuze rode schildpad. Het is zonde om meer weg te geven en het is aan ieder om de symbolische betekenis ervan voor zichzelf te vertalen, zoals dat voor de meeste fabels geldt."

En die fabel is volgens Van Dam, zoals alle goede fabels, bedriegelijk simpel. "De verhaallijn van de door Ghibli geproduceerde animatiefilm lijkt te iel om een speelfilm op te bouwen, maar van dat schijnbare gebrek maakt Dudok de Wit juist een kracht. De film ontwikkelt zich met de trage gratie van een zwemmende zeeschildpad en gunt de kijker zo de tijd zich rustig mee te laten voeren door de symboliek ervan en zich nog eens om te wentelen in de betekenis ervan. Dat er geen dialogen zijn is voor die betekenis essentieel."

Van Dam ziet The Red Turtle als een welkome vervolgstap in het oeuvre van Dudok de Wit. "De samenwerking met de Japanse animatiestudio blijkt een gouden greep. Van de ondoordringbare dichtheid van het bamboebos tot de nachtelijk grijze kalmte van de zee is de houtskoolstijl van Dudok de Wit herkenbaar, maar dan vermengd met een vleugje Ghibli. Vooral de krabbetjes die de man overal volgen hebben in hun komische vertedering wel wat weg van de dust bunnies uit Spirited Away en My Neighbour Totoro."

De combinatie van Dudok de Wit en Ghibli is volgens haar dus een geslaagde. "Ook de spiritualiteit van de film heeft wel iets Japans en is nergens overheersend. Zoals alle films van Dudok de Wit gaat The Red Turtle over die ene cyclus waar we allemaal in zitten. Die, of je nu met de stroom meegaat of je eigen weg kiest, begint bij geboorte en eindigt bij de dood. Maar meer dan dat begin en einde gaat de film over wat daar tussen ligt en over de vraag wat gedurende die interval het verschil maakt tussen overleven en leven."

De volledige recensie van The Red Turtle kun je hier teruglezen.