Vlak voordat de industrial metalband Ministry doorbrak bij een wat groter publiek, toerde het gezelschap door de Verenigde Staten om hun vierde album te promoten. Dat concert draagt de zeer toepasselijke titel In Case You Didn’t Feel Like Showing Up (Live). Met slechts zes tracks is dit één van de kortste maar tegelijkertijd heftigste liveregistraties ooit en Music On Vinyl heeft het album onlangs aan de groeven van vinyl toevertrouwd.
Het was op 22 februari 1990 dat Ministry het podium van het Holiday Star Theatre in Merrillville, Indiana, betrad en de bezoekers trakteerde op een nogal energiek optreden. De band, ooit begonnen als new wave synthpop-gezelschap in 1981, bracht in 1989 hun vierde langspeler uit. The Mind Is A Terrible Thing To Taste, zoals de albumtitel luidde, bracht stukken complexere muziek naar voren dan Ministry ooit daarvoor had gemaakt. Industriële klanken, zeer complexe drumpartijen en riffs die hun oorsprong hadden in vroege thrash- en punk metal zorgden ervoor dat een extra drummer werd aangetrokken in de vorm van Martin Atkins.
Het bleef niet bij die ene toevoeging. Om live te kunnen spelen wat Ministry in de studio had opgenomen, werd de groep, die als basisleden oprichter, vocalist en gitarist Al Jourgensen, Paul Barker (bas en keyboards) en William Rieflin (drums) kende, uitgebreid tot een totaal van maar liefst tien personen. Tijdens het concert, dat uiteindelijk vanaf de mengtafels werd opgenomen, was er een extra podiumrol voor Dead Kennedys-zanger Jello Biafra weggelegd, die helaas alleen de videoproductie van In Case You Didn’t Feel Like Showing Up heeft gehaald.
De zes tracks die het live album wel sieren zijn vrijwel allemaal toonvoorbeelden van de kunsten die enkel voor Ministry weggelegd waren in die tijd. Chaos, een muur van geluid en een niet aflatende brok energie beleefden de bezoekers in 1990. En later ook de luisteraar thuis. Het knappe van deze live performance van Ministry is dat het geheel ondanks het chaotische, veelal up-tempo, karakter van de composities en de luide volumes op het podium nergens de controle verliest en zelfs erg coherent musiceert. Ik geef het u te doen, met drie schreeuwende vocalisten, vijf gitaarspelers en twee drummers op één podium.
Op de track So What na is het energieniveau van Ministry niets minder dan een dat van een dampende stoomlocomotief op volle toeren. Niet te stuiten en uiterst krachtig. Luister maar naar het ritmisch ijzersterke Deity of het vervaarlijk dreigend uitgevoerde Stigmata. Pure hoogtepunten. Alles strak uitgevoerd en bozer dan wie of wat dan ook. Nu, een kwart eeuw later, heeft de enorme hoeveelheid energie dat Ministry op het podium uitstraalde nog steeds niet aan kracht ingeboet. Puur genieten, als het je smaak is.
De enorme wall of sound die door de band werd neergezet, komt vanaf de in Haarlem geperste LP ook goed over. Het origineel kende al niet al teveel verfijning in de opname en dat is logischerwijs ook hoorbaar op deze herpersing. Vrij luid geproduceerd, dus. Daar verandert een sticker met de vermelding 180 gram audiophile pressing echt niets aan. Ook is de ter recensie aangeleverde LP niet helemaal vlak, iets dat ik van een audiofiele persing - en eigenlijk van elke persing - wel verwacht. Verwacht van In Case You Didn’t Feel Like Showing Up dus geen extreme dynamiek of een hele ‘vette’ sound, maar wel de intensiteit van een band die geen angst voor vernieuwing kende.
Muziek: 8
Klank: 6,5
Kwaliteit persing: 7,5
Label: Music on Vinyl
Speelduur: 39:45 minuten
