Compilation hommage
Dat door de immense populariteit van Manu Chao ook Mano Negra weer volop in de belangstelling staat is eigenlijk niet meer dan logisch. En terecht, mijns inziens, want deze unieke band heeft toch een behoorlijk kwalitatief repertoire opgebouwd en een klassieker als King Kong Five doet het zowel in een café als tijdens de Arbeidsvitaminen nog altijd goed.
Nu is er dus dit eerbetoon aan het reeds opgeheven Franse gezelschap op de markt verschenen en ik moet zeggen: “Jongens en meisjes, wat een feest!”. Mano Negra wàs natuurlijk een feestband bij uitstek en ook Manu Chao maakt er live een heus spektakel van, terwijl een andere erfgenaam als P18 ook zonder al te veel moeite de handen op elkaar en voetjes van de vloer weet te krijgen. Deze compilatie met 20 bands (waarvan de meeste uit Frankrijk, enkele uit Spanje, een uit Canada en een uit Colombia) en evenzoveel songs, geeft een mooi overzicht. Het is een soort best of en de meeste nummers komen goed uit de verf. Een enkele keer wordt Mano Negra gewoon nagespeeld, maar de meeste groepen geven toch een eigen draai aan de nummers. Zolang er geen afbreuk wordt gedaan aan het origineel is dat natuurlijk prima en ook daarin is deze verzamel-CD in meerdere opzichten geslaagd.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet bekend ben met alle nummers van Mano Negra, maar weet wel dat een redelijk deel afkomstig is van Puta’s Fever zodat u onder meer Soledad, Patchuko Hop en reeds aangehaalde King Kong Five op deze CD aantreft. Een heuse aanrader met de zomer(?) voor de deur en ook in de auto ideaal als u op weg bent naar het zonnige zuiden.
