REVIEWSpendor

Review: Spendor A4 - hernieuwde kennismaking

René Smit | 05 december 2018 | Fotografie Fabrikant | Spendor

Met de Spendor A4 luidspreker die ik gedurende een aantal weken te logeren heb, keert een oude liefde terug in mijn woonkamer. Jarenlang luisterde ik met veel plezier naar muziek weergegeven door een set Spendor S3 monitorluidsprekers.

De natuurlijke vloeiende weergave van die S3 met een hoofdrol voor de menselijke stem maakte Spendor jarenlang een favoriet voor mij. Met een verbouwing van onze woonkamer, waarmee de ruimte ruim vijftien vierkante meter groter werd, bleken de schoenendoosformaat S3’s een maatje te klein. Dit, in combinatie met een veranderende manier van muziek beleven, zorgde voor een overstap naar een ander luidsprekermerk. Nu dus een hernieuwde kennismaking met de vloerstaande A4.

Spendor A4

De A4 is een vloerstaande luidspreker van relatief bescheiden formaat. Om precies te zijn 86,1 x 16,5 x 28,4 centimeter. Deze 2-weg luidspreker is de op één na grootste telg uit de A-serie, hoewel groot slechts relatief is. Verwacht geen afgeronde kastvorm, Spendor houdt het bij een mooi in verhouding zijnde rechthoekige kast. De kast is precies breed genoeg om de 16,5 centimeter woofer te kunnen onderbrengen. De 2,2 centimeter dome tweeter is met een gaas frame beschermd voor prikkende kindervingertjes of overijverige schoonmaakfreaks. Spendor adviseert om te luisteren zonder frontdoeken en levert die dan ook alleen op bestelling. Het opgegeven frequentiebereik loopt van 34 Hz tot 25 kHz.

Aan de achterzijde vinden we een kleine basreflexpoort en een stevige set single wire aansluitingen. Voor Devialet-bezitters is er een zogenaamde SAM-file beschikbaar om de laagweergave optimaal aan te passen waardoor deze nog dieper doorloopt en strakker wordt. Spendor produceert alles zelf; kasten, filters en drivers. Hoewel het uiterlijk misschien wat klassiek aandoet, is Spendor qua materiaal en ontwerptechniek volledig up to date. In de vijftig jaar - ja, u leest het goed - dat dit Engelse merk luidsprekers bouwt, zijn ze met hun tijd meegegaan. Dat geldt niet alleen voor de techniek, ook qua vormgeving is er het één en ander gewijzigd. De kast oogt wat moderner dan voorheen en naast verschillende soorten houtfineer is nu tegen meerprijs ook een witte finish mogelijk.

Aansluiten

De Spendor A4 mag zijn proeve van bekwaamheid afleggen gekoppeld aan mijn referentie set. Deze bestaat uit een Devialet 220 Expert Pro versterker, Bluesound Vault Gen2 muziekserver en Funk Vector draaitafel met Shelter 301 element. Luidsprekerkabels zijn van Atlas, type Ascent Grun, de digitale interlink tussen de Vault en Devialet is van Stereovox. Alle apparatuur is met AudioQuest netsnoeren aangesloten op een Atlas EOS Modular 4.0 verdeeldoos met EOS4 netsnoer. Deze krijgt zijn voeding uit een separate audiogroep direct uit de meterkast. Alle apparatuur staat opgesteld in een Quadraspire audiorack.

Spendor adviseert om de speakers iets achterover te laten hellen voor een optimaal fasegedrag. Qua opstelling krijg ik het beste resultaat wanneer ik de speakers niet indraai en ongeveer veertig centimeter van de achterwand zet. De afstand tussen beide speakers is twee meter en ze staan ruim verwijderd van de zijwanden. Tijd om te gaan luisteren of oude liefde wel of niet roest.

Luisteren  

Gelukkig hebben de speakers al flink wat speeluren achter de rug dus kan ik direct aan de slag. Met meer dan 20.000 tracks op de harde schijf van mijn Bluesound Vault en een Tidal account is het lastig een eerste song te kiezen. Uiteindelijk kies ik voor Find The River van R.E.M.’s album Automatic for the People. De MQA versie gestreamd via Tidal laat horen dat Spendor nog steeds weet hoe stemmen en instrumenten weergegeven moeten worden. Het intro begint met twee akoestische gitaren en een accordeon. Ze worden fraai geplaatst in de ruimte en kennen een aangename natuurlijke klank. Wanneer Michael Stipe invalt staat zijn stem mooi los in het midden. De klank is aangenaam en vloeiend, heel anders dan de eerder door mij beluisterde Totem Tribe Tower. Minder confronterend en meer gericht op een prettige luisterervaring. De klankeigenschappen die zo kenmerkend waren voor de oude S3 zijn nog immer aanwezig.

Om het mooie middengebied van de A4 nog meer te laten schitteren kies ik Blue Bayou gezongen door Linda Ronstadt. Eveneens een MQA versie via Tidal van haar album Simple Dreams. Met de Spendor A4 klinkt haar stem als honing, vloeiend en super smooth. Echt kritisch luisteren laat horen dat de klank van haar stem een fractie nasaal is maar absoluut niet storend. De steelgitaar staat realistisch in de ruimte en heeft veel karakter. Het opgebouwde stereobeeld is flink breed en komt helemaal los van de luidsprekers. De diepte van het beeld is goed hoewel niet zo 3D als de eerdergenoemde Totem Tribe Tower en mijn eigen Audiovector SR3 Avantgarde Arreté. Kanttekening hierbij is dat het prijsverschil met beide groot tot zeer groot is.

De laagweergave is, gezien het bescheiden kastformaat en de enkele woofer, meer dan goed te noemen. Het is stevig en strak zonder de totale balans van de luidspreker te verstoren. Om in de sfeer te blijven ook nog maar even Mercy Mercy van soullegende Marvin Gaye. De weergave voelt als een warm bad. Ritmisch is het prima in orde en de percussie-instrumenten hebben de juiste klankkleuren. De tweeter ontbeert elke vorm van scherpte, niet razendsnel of allesonthullend maar volledig in lijn met het totale karakter van de speaker.

Fraai en detailrijk

Natuurlijk wil je als luisteraar niet altijd luisteren naar relaxte muziek en mooie stemmen. Soms wil je gewoon swingen en een beetje gas geven. Bad Girls van Donna Summer is dan een uitstekende keuze. De baslijn die het nummer draagt wordt met verve weergegeven en zorgt ervoor dat mijn voet op het ritme begint mee te tappen. De blazers missen door de rustige weergave van de tweeter voor mij persoonlijk wat bite. Dit valt vooral op wanneer er hard op een scheidsrechter fluitje wordt geblazen. Voordeel is wel dat je lang kunt luisteren zonder vermoeidheid en irritatie. Opvallend is de het toegenomen ‘entertainmentgehalte’, er is meer speelvreugde dan met mijn oude S3 het geval was. Natuurlijk vraagt deze muziek om een wat hoger volume, geen probleem voor deze Spendor A4 zolang je het niet te gek maakt.

Om ritme te combineren met stemweergave pak ik End Of The Line van de Traveling Wilburys erbij. Deze gelegenheidsformatie, een initiatief van ex-Beatle George Harrison, bestaat uit louter grote namen. Naast Harrison doen Jeff Lynne, Roy Orbison, Tom Petty en Bob Dylan een muzikale duit in het zakje. Allemaal beschikken ze over een meer dan uitgesproken stem. Koren op de molen van deze A4 die ze een voor een hun eigen karakter laat behouden. Zelfs in de delen waarin ze samen zingen zijn ze individueel te volgen. Een fraai en detailrijk middengebied is nog steeds een eigenschap waar Spendor in excelleert. Samen met het pakkende ritme zorgt het voor een heerlijke luisterervaring. Solitary Man uitgevoerd door Johnny Cash is niet swingend maar zijn stem, die uit duizenden te herkennen is, zorgt ervoor dat de muziek je tot op het bot raakt. De A4 helpt Johnny graag een handje mee. De emotie druipt ervan af, de stemweergave is warm en je hoort de strijd die Mr. Cash moet leveren om het lied te zingen. Het gitaarspel is puntig en levendig en zeer gedetailleerd. De speakers verdwijnen fysiek uit het geluidsbeeld en het reikt in de breedte tot ver buiten de luidsprekers.

Prettige betrokkenheid

Tijdens het lezen van het boek Born to run van Bruce Springsteen word ik regelmatig op het spoor gezet van, voor mij, wat minder bekende tracks. Zoals bijvoorbeeld Gloria’s Eyes een lekker rocknummer. De Spendor A4 speelt niet de pannen van het dak maar heeft genoeg in huis om de boodschap over te brengen. Het mist een beetje ‘ballen’ om stevig te rocken, maar echt storen doet het niet. With Every Wish past beter bij de speakers, ze zetten Bruce los en tastbaar in de ruimte. Rechts achterin klinkt een trompet, de drums staan rotsvast in het midden met een lekker stevige basdrum. De percussie zweeft door het geluidsbeeld en de verschillende instrumenten zijn goed te volgen. Het vel van de snaredrum lijkt iets minder strak gespannen waardoor de attack wat rustiger is dan ik van mijn veel duurdere referentie gewend ben. De algehele weergave is super aangenaam en zal veel luisteraars aanspreken. Just A Little Lovin’ van Shelby Lynne profiteert volop van de rust die de Spendor tweeter brengt. Haar stem kan zeer op het randje klinken, maar hier is nu geen sprake van. Het klinkt zeer gecontroleerd met veel rust. Het slagwerk is subtiel en de vleugel redelijk stevig. Al met al is het een mooi geheel en fraai in balans.

Zelf beluister ik weinig tot geen klassieke muziek maar mijn gevoel zegt dat deze Spendor A4 hier juist goed raad mee weet. Hoewel niet echte klassieke muziek, maar voor mij wel onder die noemer vallend, kies ik voor Misa Criolla met zang van José Carreras. Van fluisterstil naar fors volume volgen de speakers gemakkelijk. De ruimte, een kleine kapel, is goed hoorbaar en het koor bestaat uit individuele stemmen. Het is echt heerlijk luisteren. Instrumenten als panfluit en grote trom klinken goed, vooral het aanblazen van de fluit is zeer realistisch. De dynamiek van stemmen is erg goed en klinkt gemakkelijk. Terug naar popmuziek met Diggin’ van de Nederlandse zangeres Kovacs. Er zitten veel details van slagwerk, snaredrum, bellen en violen in die goed te horen zijn in de ietwat duistere mix. De vreemde zangstem van Sharon Kovacs wordt goed gevangen. De speakers zorgen ervoor dat je blijft luisteren zonder dat ze je er met de haren bij slepen. Niet dwingend maar juist met een prettige betrokkenheid.

Angus & Julia Stone combineren mooie opnames met prachtige sfeervolle muziek. Het nummer Silver Coin laat een weemoedige viool horen gevolgd door prachtig puntig en open gitaarspel die mooi samensmelten wanneer de zang inzet. De stem is heerlijk om te horen en staat los in het midden. De drums staan redelijk naar achter geplaatst waarbij de bekkens wat aan de rustige kant klinken en niet zo heel lang uitklinken. Het is wel weer heel prettig luisteren. Hier kun je uren van genieten, de uitgelezen muziek voor deze speakers!

Eindoordeel

Met een prijskaartje van 1395 euro valt deze A4 in een druk bevochten prijssegment. De speaker beschikt echter over voldoende eigen karakter om zich te onderscheiden van de concurrentie. Het zo typerende Spendor geluid is volop aanwezig in deze vloerstaande A4 met daarnaast een fun factor die ik nog niet kende van dit merk. Een aangenaam ogende speaker die met de prachtige weergave van het middengebied de menselijke stem laat schitteren. Voor de meeste woonkamers beschikt de A4 over een voldoende stevige laagweergave en met de smooth klinkende tweeter zal de weergave nooit irriteren.

Tijdens een direct vergelijk met andere merken luidsprekers zal deze Spendor A4 niet onmiddellijk de aandacht opeisen. Laat u daardoor niet van de wijs brengen en geef de speaker iets meer tijd om zich te bewijzen. Juist verfijning is waar deze luidspreker in uitblinkt!

Spendor A4
Adviesprijs € 1.395,- per stuk

Dimex Reference Audio Equipment
Tel. +31(0)70-4042647, www.dimex.nl

MERK

EDITORS' CHOICE