Wie kent ELAC niet? Het Duitse merk is alweer bijna 94 jaar actief en is – gelukkig – springlevend. Sinds het aantrekken van Andrew Jones als vice president of engineering en als lead designer, zo’n 5 jaar geleden, zijn er zeer interessante speakers geïntroduceerd die voor een relatief prikkie erg veel bieden. De eerste Debut serie was dan ook het startpunt van wat hopelijk nog een aantal jaren blijft voortduren; een constante stroom aan nieuwe producten aan de onderkant van de markt die ver voorbij hun prijspunt presteren. Nu dus de Debut Reference DFR52 vloerstaander onder de loep.
De eerste Debut serie, voor nu even de Debut 1.0 gedoopt, werd al geroemd om de enorme hoeveelheid kwaliteit die je kreeg voor echt maar heel weinig. Menig hifi website of magazine was onder de indruk van wat je kreeg voor zo’n kleine investering. Veel kwaliteit en niet de hoofdprijs hoeven betalen is iets wat mijzelf dan ook zo enthousiast maakt voor dit deel van de markt. Waar menig zelfbenoemd audiofiel zijn neus voor ophaalt, daar word ik soms juist enorm blij van. Goede kwaliteit hifi hoeft namelijk geen godsvermogen te kosten en is zo ook bereikbaar voor diegenen die wel graag lekker muziek willen luisteren thuis, maar er gewoon niet de pegels voor hebben om duizenden euro’s in hun set te pompen. En ja, natuurlijk kun je altijd beter krijgen, maar dat heeft altijd een prijs. En over ELAC Debut gesproken; beter wérd het met de opvolgers. En die prijs? Die is nog altijd zeer acceptabel en zeer goed bereikbaar voor velen.
De opmars naar Debut 2.0
Toen ik de Debut 2.0 serie (voor een ander platform) mocht reviewen, noemde ik ze de nieuwe benchmark. Niet alleen omdat ze zo goed presteerden, maar vooral om die combinatie met de bijna lachwekkend lage prijsstelling. Werkelijk alle kritiekpunten van de 1.0 serie waren wat mij betreft aangepakt. De boekenplankspeaker uit de 2.0 serie, de Debut B6.2 is wat mij betreft nog steeds ongeslagen in die prijsklasse en dus de referentie. En er zijn ook genoeg speakers in een (stuk) hogere prijsklasse die het zwaar hebben naast die #goedkoophoeftgelukkignietaltijdduurkooptezijn speaker.
Nog even ter herinnering; de B6.2 is een speaker die slechts € 179,00 per stuk kost. Ze hebben een wat laag rendement, maar ze kunnen een middelgrote woonkamer met gemak vullen met heerlijke muziek en zijn ook nog eens zeer makkelijk te plaatsen. Daar kun je alleen maar blij van worden als beginnend hifi-patiënt (ja ook hifi is een virus, waarbij ik juist hóóp op een pandemie).
Debut 3.0? Neen, Debut Reference
En nu is daar Debut Reference. Een compleet nieuw uiterlijk laat zien dat er nu ook wat meer is geïnvesteerd in de uiterlijke vertoning. Want om nou te zeggen dat eerdere Debut’s spannend waren…. Verre van zelfs. Saaie zwarte rechthoeken. Natuurlijk, ze waren netjes en degelijk afgewerkt, maar nergens spannend. Zelfs niet maar een beetje. Gelukkig is de USP van de Debut serie (low pricing, high value) in stand gehouden, en Andrew Jones en consorten hebben de geluidskwaliteit dan ook niet uit het oog verloren.
Op diverse vlakken is de Reference zogezegd een evolutie ten opzichte van Debut 2.0. Zo is de waveguide aangepakt die zich voor de tweeter bevindt, zodat hoge tonen een beter afstraalgedrag hebben. Ook de binnenzijde van de Debuts is aangepakt door de speakerkast extra te verstevigen en door de baffle en de bodem het hout een stuk dikker te maken voor nog minder kastkleuring en bijkomstige zwaardere contructie. Het chassis voor de woofers is een nieuw ontwerp van gegoten aluminium, wat de stijfheid van het chassis vergroot voor minder resonanties. Het wisselfilter is compleet opnieuw ontworpen voor een nog wat vlakker frequentieverloop en ten slotte is er aan de onderzijde van de modellen een sleufvormige bassreflexpoort die door de vorm en afwerking minder bijgeluid geeft en meer kracht aan het laag toevoegt. En ook de reflexpoorten aan de achterzijde zijn opnieuw ontworpen met hetzelfde doel in het achterhoofd.
Uiterlijke revolutie
Waar het over de techniek gaat, kun je spreken van een evolutie, ofwel een verdere verfijning van wat er al was. Het uiterlijk is dan best wel een revolutie te noemen. Niet in algemene zin als het over speakers gaat, maar wel als het over de Debut serie gaat. Want als je de Reference en 2.0 naast elkaar zet zie je echt een compleet andere speaker. Niet langer is de kast rondom zwart en wat saai en hoekig, maar is er gekozen voor tweekleurige afwerking met afgeronde hoeken en een gespoten baffle. Het uiterlijk doet me ook meteen denken aan de DALI Oberon speakers, die ik even heb afgekoppeld om plaats te maken voor de ELAC’s. Duitse speakers met een Deens design dus. En dat is helemaal niet zo verkeerd wat mij betreft.
Er zijn twee kleurvarianten verkrijgbaar en de gereviewde exemplaren hebben een matwitte baffle en een eikenkleurig vinyl aan de zij- boven- en achterkant. De woofers zijn van een grijs aramide vezel en de randen om de woofers heen zijn zilvergrijs. Een grijs gemêleerd frontje is eventueel met magneten te bevestigen. Hier blijft ie er af tijdens de reviewperiode. Vind ik mooier.
De andere beschikbare kleurstelling is die met een matzwarte baffle en walnootkleurige klankkast. Ik heb die niet in het echt kunnen zien nog, maar ook die zien er zeer smaakvol uit.
De vloerstaanders staan overigens op nette zilvergrijze voetjes die standaard zijn voorzien van spikes. Schoteltjes om je vloer te beschermen worden meegeleverd.
Nog wel even een sidenote. Het is niet zo dat de Reference de opvolger is van de Debut 2.0, maar eerder een zijtak binnen de Debut serie. De Reference lijn binnen de Debut serie is dus een net wat luxueuzer afgewerkte serie, maar nog steeds voor een erg scherpe prijs. Ik zeg dit zo specifiek omdat ik hierboven de veranderingen t.o.v. de Debut 2.0 aanhaal, waarmee ik misschien suggereer dat de Reference lijn de opvolgers zijn, maar dat is dus niet zo.
Specificaties, prijs en beschikbaarheid
Voor de volledige (technische) specificaties verwijs ik graag naar de website van importeur Servi-Q. Daar kun je alle specs rustig nalezen. Wat ik voor deze review nog wel het benoemen waard vind is het feit dat ook de Debut Reference serie een wat lagere gevoeligheid heeft van 87dB en een potente versterker is dus aan te bevelen, zeker als je graag op een wat hoger volume speelt of muziek luistert die drijft op de lage tonen. De gereviewde DFR52 vloerstaander kost in beide kleuren € 599,00 per stuk en is al enige tijd verkrijgbaar bij de ELAC dealers.
Luisteren naar de ELAC Debut Reference
Tijdens de reviewperiode heb ik afgewisseld tussen twee versterkers. Van budget stereoversterking (Argon SA-1) tot een hoger segment homecinema receiver (Anthem MRX 720). Om de boel wat meer in perspectief te zetten zal ik me iets meer focussen op de ervaringen met de budgetversterker.
De Argons SA-1 is een vrij lichte klasse-D versterker die 40 Watt per kanaal (gemeten bij 20 - 20.000Hz) kan leveren. Dat lijkt in verhouding tot de hongerige speakers toch wat aan de lichte kant, maar ik speel nooit op een heel hoog volume en deze combinatie is daarbij ook een stuk aannemelijker, prijstechnisch gezien. En ik moet daarbij naar alle eerlijkheid stellen dat het me ook zeker niet tegenviel. De Argon versterker heeft me wat dat betreft al eerder verrast en ook nu verbaas ik me weer waartoe dit kleine witte kastje in staat is. Even een greep uit mijn luisterlijstje van afgelopen maanden.
Bluesbaas Buddy Guy
The gates of heaven must be open! Buddy Guy bezingt met zijn doorleefde stem zijn liefde voor een mooie dame in de track What Kind of Woman Is This? De track heeft een heerlijke timing en fijne baslijn, ondersteund met een heerlijk ritme en een jankende gitaar. Ik hou van blues en dit is wel erg fijn om weer eens te luisteren. De ELAC DFR52 produceert moeiteloos de strakke baslijnen en heerlijke gitaarriffs. De opname is niet groots van opzet. Eerder vrij smal met weinig stereospreiding, maar het gaat me vooral om de weergave van de drums en dat is keurig verzorgd op de Debut Reference.
Riding with the Kings
Verder met blues, maar een stuk meer gepolijst en vooral beter gemixt. Ik luister naar het album Riding With the King van Eric Clapton en B.B. King. Hier is wel een enorme mate van stereospreiding. Wat een opname al kan doen met de beoordeling van een set. Gelukkig is dat fijne ritmische weer te horen bij de Debuts. Strakke drums, lekkere baslijnen die niet wollig zijn, maar juist veel definitie bezitten en fijne jankende gitaren om de teksten kracht bij te zetten. De stemmen van de heren Clapton en King zijn compleet anders met compleet andere timbres, maar worden beide heel prettig weergegeven.
Random Access Memories
Een compleet ander genre is de eclectische mix van de muziek van Franse grootheden Daft Punk. Het album Random Access Memories prijkt op menig lijstje van audiofiele albums en dit is zo’n album wat ik niet alleen daarom luister, maar vooral omdat ik de muziek heerlijk vind. De mix van pop, funk, disco en dance is er eentje die mij wel ligt en de samenwerking die het Franse duo aanging met grootheden als Nile Rodgers en Giorgio Moroder, maar ook de combinaties met Beck, Julian Casablancas en Pharrell Williams zijn op dit album zeer geslaagd. Het is een samenraapsel van allerlei stijlen, maar wel met een echte Daft Punk smoel.
De robotachtige stemmen, de spacey synths, maar ook de ritmische gitaar riffs van Rodgers en milde zang van Williams komen tot een smakelijk geheel samen en worden met veel gewicht de luisterruimte in gestuurd. De lage tonen zijn van voldoende zwaarte en definitie en de stereospreiding is ook hier weer fantastisch. Percussie heeft ook een lekkere punch zoals de snaredrums in Instant Crush bijvoorbeeld. En wat een heerlijke baslijnen in Get Lucky. Dit album heeft alles in huis en de ELAC Debut Reference kan er meer dan prima mee overweg.
Allrounders
Naast deze specifieke albums heb ik natuurlijk véél meer geluisterd. Veel meer muziek, vanaf cd en Tidal, maar ook heeft het paartje Debut Reference dienst gedaan als front in mijn 5.1.4 Atmos setup. En ze kunnen het gewoon allemaal aan. Met veel detaillering is zowel laag als midden en hoog met een vrij neutraal te noemen weergave zijn ze echt multi inzetbaar. Er ligt daarbij ook niet te veel nadruk op het laag of juist op het hoog. Het hoog lijkt in het begin zelfs wat aan de softe kant, maar na lang en goed luisteren is er een grote hoeveelheid resolutie en microdetaillering te bespeuren. En nog even een kleine bewustwording die ik heb opgetekend voor mezelf; ik luisterde een groot deel van de tijd naar een set met een totaalprijs van net iets meer dan € 1.500,00 exclusief de kabels. Dat hoor je er totaal niet aan af.
Conclusie
De Debut Reference serie van ELAC heeft in mijn ogen met recht het stempel referentie meegekregen. Andrew Jones en collegae hebben zichzelf weer overtroffen als het gaat om prijs/kwaliteit verhouding. Debut 1.0 had zijn gebreken, maar was geenszins een slecht debuut van Andrew Jones bij het Duitse ELAC. Bij Debut 2.0 waren dan ook al de geluidstechnische verbeterpunten aangepakt en werden de kreukels vakkundig glad gestreken en met Debut Reference is ook nog eens het enige kritiekpuntje van Debut 2.0 aangepakt; het uiterlijk is er met enorme sprongen op vooruitgegaan. Daarnaast zijn ze makkelijk te plaatsen wat ze nog net wat meer interieurvriendelijk maakt en zijn ze in te zetten voor de weergave van ontzettend veel muziekgenres. En de prijs is écht weer heel erg scherp. Perfecte score? En of!
ELAC Debut Reference DFR52
€ 599 p/stuk | | ELAC | Servi-Q
Beoordeling: 5 / 5
