TEXTURES – Polars

Een tijdje terug werd ik al eens geattendeerd op dit uit Etten-Leur afkomstige sextet. Toen kon ik wat ruwe demo-opnames beluisteren en ondanks de belabberde geluidskwaliteit kon ik al wel horen wat voor een potentieel er aanwezig was. Nu is er dan een volledige cd en wat voor een!

Swandive opent zeer krachtig en zorgt dat het gaspedaal stevig wordt ingetrapt met een heerlijke thrashriff. Direct valt de vette productie van het schijfje en de strakheid van deze jonge heren op. Zeer professioneel. De grootste troef is echter de speltechniek. Er wordt op behoorlijk hoog niveau gemusiceerd en als ik niet beter zou weten zou ik zweren dat deze band uit Zweden komt. Dat mag gerust als een compliment beschouwd worden, want uit Zweden komen erg goede bands met technisch zeer bekwame vaklui. En daarmee kom ik meteen op een puntje van kritiek. TEXTURES haalt namelijk een hoop “inspiratie” uit het werk van het Zweedse Achtste Wereldwonder Meshuggah en dan met name van Destroy, Erase, Improve . Nu is dat een van de beste metal-cd’s ooit dus op zich is dat helemaal niet erg. Wat ik wel jammer vind is dat sommige ideeen letterlijk zijn overgenomen of te herleiden zijn naar dat of dat nummer. Dus Meshuggah had best in de bio genoemd mogen worden als inspiratiebron. En als ik dan toch lig te zeiken: ook sommige solo’s hebben de specifieke sound van gitarist Fredrik Thordendal. Maar ja, ik ben dan ook een doorgewinterde Meshuggah-fan en ik weet hoe inspirerend deze band voor een hoop andere muzikanten kan zijn. Genoeg kritiek.

Voor de rest verdient deze band namelijk gewoon een grote pluim, want er wordt hier heel wat gepresteerd. De nummers zijn zeer afwisselend en bevatten elementen uit diverse soorten metal, maar ook uit de jazz en zelfs ambient-achtige soundscapes komen aan bod. Het maakt Polars zeer divers en interessant. De drummer is fenomenaal, maar ook de rest van de band is geweldig. Op het nummer Transgression is er zelfs een sopraan-sax te horen wat aangeeft dat de band zeer open-minded is en aandacht heeft voor details. Een van mijn favoriete songs is The Barrier, met een Dillinger Escape Plan-achtige maniakaliteit er in verwerkt. Cool! Ik zou bijna de zang vergeten, maar die draagt zeker (positief) bij aan de algehele sound. Hoewel hij wellicht enigszins monotoon overkomt, past zijn agressieve stem zeer goed bij het geheel en zorgt ervoor dat, ondanks de muzikale diversiteit, de groep een eigen geluid weet te creeren. In het ruim 18(!) minuten durende Polars wordt er ook nog eventjes tweestemmig gezongen en dat klinkt zeker niet onaardig. Dit is geen gemakkelijke cd, maar wie de tijd neemt en er aandachtig naar luistert zal geregeld een glimlach op zijn of haar gezicht aantreffen. Enerzijds is het een echte luister-cd, anderzijds wordt er heerlijk geragd door middel van blastbeats. Daarnaast wordt er veel gejongleerd met dynamieknuances wat alleen maar goed is voor de diversiteit. Knap.

Resumerend kan ik alleen maar de loftrompet over Polars steken. Dit is een geweldige debuut-cd en TEXTURES is zondermeer een van de beste Nederlandse bands van het moment. In de regio West-Brabant laat men vrijwel alles ver achter zich en de groep is een ware verademing tussen al dat populaire gothische en nu-metal gedoe. Ik hoop TEXTURES gauw eens live aan het werk te zien.

Wie de cd wil bestellen of eens van de muziek wil proeven door middel van mp3’s kan het best de website van TEXTURES bezoeken.