REVIEWTeac

Review TEAC NT-505-X en AP-505: hoe mini maxi presteert

René van Es | 26 december 2021 | Fotografie Fabrikant | Teac

SAMENVATTING

De weergavekwaliteit van deze TEAC-combinatie zal velen in de huiskamer verbazen en de minimale afmetingen, naast de geringe warmte ontwikkeling, laten het toe dat de twee componenten visueel niet opvallen. Kortom, de NT-505-X en de AP-505 zijn aanraders.

PLUSPUNTEN

  • Luistert prettig met een aangename rondheid van het geluid
  • Uitstekend stereobeeld
  • Doet gebruikte klasse D techniek vergeten door de TEAC modificatie
  • Digitale filters en upsampling naar keuze gebruiker
  • Schakelingen gebalanceerd opgebouwd
  • Heeft een hoofdtelefoon aansluiting
  • Externe digitale bron kan op de voorzijde worden aangesloten
  • Uit te breiden met een masterclock
  • AP-505 bruikbaar in stereo, bi-amp en als mono eindversterker
  • Klein van formaat, wordt nauwelijks warm aan de buitenzijde

MINPUNTEN

  • AP-505 gaat wel automatisch in slaapstand, niet automatisch weer aan
  • NT-505-X toont geen artwork
  • Geen analoge ingangen
  • Meters AP-505 geven geel licht, display NT-505-X is blauw

Gewend aan het sjouwen van zware eindversterkers en onhandelbare luidsprekers is het werkelijk een verademing om dit keer met twee TEAC kastjes naar 3-hoog te lopen. Kastjes die minder dan 5 kilo per stuk wegen en een voetprint hebben van A4 papier, zolang je de aansluitingen achterop en de stoere handles aan de voorzijde niet meetelt. Heel netjes afgewerkt, in mijn geval in het zwart, nemen de streamer en de losse eindversterker nauwelijks plaats in op een rek of in een kastje.

Twee dB meters kijken mij aan, de zachte, gelige verlichting knippert een paar keer als de versterker aan het opstarten is, de netwerkspeler toont met blauwe letters in een OLED-scherm merk, type en dan de instelling. Klaar voor gebruik, of in ieder geval voor inspelen, want de twee apparaten komen nagelnieuw uit de doos. Eerst maar eens een weekje elke dag 16 uur laten draaien voor een optimaal resultaat.

TEAC

Je kunt het met de twee TEAC’s zo gek maken als je wilt, gekozen is voor een in de prijsklasse passende opstelling met twee Falcon LS3/5a monitoren, gezet op een paar stevige, open stands met Gaia dempers aan de onderzijde. Netspanning komt binnen via een netfilter en Supra Lorad snoeren, ethernet zit achter een Bonn N8 switch aangesloten met een AudioQuest Vodka. Gebalanceerde interlinks zijn de heel betaalbare Grimm TPR, de luidsprekerkabel is Driade Flow 405. Bijna alle muziek komt van mijn eigen muziekopslag met ROON als interface en daarnaast van internetradio, of is gekozen met de TEAC HD App vanaf mijn Synology NAS.

Het feit dat de AP-505 zonder enig probleem een 15 Ohm Falcon weet aan te sturen geeft de burger moed om de keuze in luidsprekerland zo groot mogelijk te laten zijn. Ik kan mij zomaar voorstellen dat deze TEAC-set in een huiskamer gaat spelen via een paar vloerstaande luidsprekers en in een studeerkamer met boekenplankmodellen. Gezien en vooruitlopend op de prestaties mag er best flink geïnvesteerd worden in een paartje speakers. Ter illustratie, de Falcon LS3/5a Gold Badge gaat over de toonbank vanaf 2.850 euro per paar.

Muziek, veel muziek

Voordat de eerste noten spelen is alles aangesloten en ingesteld. TEAC verdient een vette pluim voor het meeleveren van uitgebreide en duidelijke handleidingen in de Nederlandse taal. Elke optie wordt duidelijk omschreven en minimaal summier uitgelegd. Zo, dat moest ik even kwijt, want ik lees die dingen al weet ik best hoe je zaken aansluit en gebruikt. Eindelijk stromen als eerste de zoete tonen van Katie Melua’s zang en gitaarspel de luisterruimte in, waar ik met gespitste oren ga te ontdekken wat de TEAC set in zijn mars heeft en dat wat ik waarneem proberen te omschrijven voor de lezer.

Het nieuwe album met de titel “Acoustic Album No.8” doet zijn naam eer aan, geen elektrisch instrument te bekennen. Daarbij erg goed opgenomen. De stem van Melua brengt de nodige warmte de luisterruimte in en laat zich goed verstaanbaar reproduceren. Haar gitaar zit net wat lager dan de stem, de juiste positie. Stem omlijnd op menselijke grootte, gitaar door de kast een stuk ruimer afgebeeld, uiteraard afhankelijk van de gespeelde toonhoogte. Geen vervelende slis op de stem, gitaar helder zonder vervelend glijdende vingers over de hals. Vaak sterk overdreven geluiden om aan te tonen hoe geweldig audiofiel het allemaal is, terwijl de werkelijkheid anders was. Veel rust in de set met een stille achtergrond.

Natuurlijk doet het netfilter achter de set daar veel goed aan, net als de geoptimaliseerde ethernetverbinding, uiteindelijk zijn het de twee TEAC apparaten die staan te presteren. Zoals is gebleken, is uren achtereen luisteren of muziek op de achtergrond laten spelen zonder enige beperking mogelijk met de NT-505-X en de AP-505.

Hoe lief Melua ook is, tijd voor iets anders. Janine Jansen heeft met “12 Stradivari” een formidabel stuk klassiek afgeleverd. Vleugel en viool in samenspel, diverse componisten leverden de muziek, twaalf verschillende Stradivarius violen zijn gelegd op haar schouder. Opnieuw is plaatsing van de instrumenten erg goed weergegeven. Viool wat hoger en op de voorgrond, vleugel groter, wat lager en naar achteren gezet. Posities die zich gemakkelijk laten visualiseren. Nooit opdringerig te dichtbij, netjes op afstand van de luisteraar zonder betrokkenheid te verliezen. De vleugel vormt een stabiele achtergrond, de verschillen tussen de violen zijn per track duidelijk waar te nemen in de klank.

De vleugel laat genoeg rijkdom beluisteren, er is een duidelijke romp, hoge noten zijn helder, lange noten sterven langzaam weg. Janine wordt nimmer te scherp, blijft wel echt viool spelen, het instrument is niet altijd even lief voor de oren. Van heel zachte passages tot vurig, volle uithalen, het systeem volgt zonder enige krimp te geven.

Jazz en folk

Franse jazz van Mélanie Dahan en haar cd “Le chant des possibles”. Veel instrumenten die zorgen voor drukte achter een stem die soms als instrument dienst doet, een volgende track teksten zingt. Hier zorgt de rust van de twee TEAC’s voor een lichte sluier, op een veel kostbaardere installatie, met dezelfde luidsprekers in dezelfde ruimte, weet Mélanie wat harder door te hakken. Percussie komt toch goed naar voren, laat ruimte voor de bas, voor een elektrische piano en voor haar stem. Het totaal weet zich los te maken van de weergevers, het is muziek dat de ruimte vult zonder aandacht te vragen voor de schoenendozen links en rechts. Cello is overtuigend, bekkens hebben een metaalklank, het duurt heel, heel lang voordat de laatste toon verdwijnt in het niets. De mengeling van stijlen op de cd maakt luisteren tot een afwisselende bezigheid. Ze is in Nederland waarschijnlijk nog te onbekend, daarin zou verandering moeten komen.

“Lightshadow” van Anne Marie Almedal is een fijn album om eens te gaan stoeien met upsampling en filterinstellingen op de TEAC NT-505-X. Een bestand in FLAC 44.1/16, dus zo gewoon mogelijk. Popmuziek, niet het beste wat er te vinden is, soms druk, dan weer rustig. De NT-505-X laat upsampling kiezen van 2x, 4x en 8x en naar DSD256 en 512. Filters zijn of allemaal uit, of er is te kiezen uit maar liefst acht verschillende. Voor upsampling geldt wat mij betreft dat de DAC chip leidend is, op welke frequentie werkt die het beste. Voor de Sabre ES9038 Q2M kan ik het niet achterhalen. Wel is te vinden dat DSD256 de native rate is.

Al luisterend vind ik 4x upsampling wel aangenaam, wat groter beeld, wat gemakkelijker om details te onderscheiden. 8x wordt mij te hard, bijna “digitaal”. Net als DSD512, het wordt onnatuurlijker dan DSD256. Kwestie van smaak? Zeker! Voor de diverse filters geldt ongeveer hetzelfde. Brickwall slaat het geluid dood, Linear Fast is lekker, alle filters uit is voor mij eigenlijk prima. Voor het filter zou ik zelf één keer kiezen en het daarbij laten. Upsampling heeft als nare eigenschap dat het afhankelijk is van de originele sample rate. 4x44.1=176.4Hz. Dezelfde instelling geeft bij een 192kHz bronbestand al gelijk 768kHz.

Wie kan leven met de standaard instelling is misschien het beste uit. Steeds proberen maakt mij onrustig en doet denken aan de uitspraak: “Welig bloeien de neurosen”. Het geeft gelijk aan dat als twee merken of types DAC’s verschillend van elkaar klinken, de oorzaak kan liggen in de instelling van een Sabre chip en niet altijd in voeding, analoge buffer, receiver etc. Elke fabrikant heeft zo zijn voorkeuren.

“Memories of an old friend” van Agnus & Julia Stone laat horen dat de TEAC spullen ritme goed vast kunnen houden. Op “Paper aeroplane” zit veel percussie, trommeltjes, woodblocks, bas en gitaar vechten om de aandacht. Blijf daar maar eens op stilzitten, mij lukt het niet en beweeg lekker mee op het ritme. Het is bijna een spelletje om elk instrumentje, hoe klein ook, uit de opname te vissen. Noch de NT-505-X, noch de AP-505 heeft een voorkeur voor de soort muziek, al kan ik niet anders dan toegeven dat deze cd wel heel erg lekker speelt. Power, push, ritme, tederheid, alles is vertegenwoordigd en wordt recht aan gedaan. Met die gedachte gaan de twee componenten vanavond terug in de doos.

NT-505-X USB DAC/Netwerk speler

De NT-505-X is de opvolger van de NT-505 van TEAC en heeft een sterke verwantschap met zijn voorganger. Het grootste verschil zit hem in de gebruikte DAC, niet langer is dat een AKM type maar een Sabre ES9038 Q2M. Wat alles te maken heeft met het tekort aan AKM chips na een brand in de AKM fabriek. Uiteraard zijn er dan veranderingen op de printplaat nodig en zullen wat onderdelen een andere waarde krijgen.

In de voeding, streaming en versterking zit er geen of nauwelijks verschil. Is die verandering positief of negatief, zonder de twee toestellen naast elkaar te zetten is het niet na te gaan. Wel weet ik van andere fabrikanten dat de Sabre oplossing net wat fraaier uitpakt dan AKM. De NT-505-X is een streamer, een dac en heeft een voorversterker functie voor de inkomende digitale signalen. Bijzonder in deze prijsklasse is het gebruik van twee voedingstransformatoren, waarmee een dual mono opstelling is gerealiseerd. Verder de zwaar gebufferde RCA en XLR uitgangen met de volledig gebalanceerde interne opbouw. Het oog voor detail vinden we terug in de speciale voeten en de zwevende kap. Technisch gezien in de up conversie en de keuze uit acht verschillende digitale filters. Het kastje met zijn afmetingen van 290×84,5×248,7mm toont aan de voorzijde van links naar rechts de aan/uit schakelaar, een LED om aan te geven dat een externe klok is aangesloten, een gecombineerde coax/optische ingang, een menutoets, een USB ingang, hoofdtelefoonaansluiting en volumeregelaar.

Een informatieve display toont de gekozen ingang, het ingestelde volume, sample rate, bron (zoals ROON) en laat u door de menu’s wandelen. Op de achterzijde is de plaats voor de gebalanceerde XLR uitgangen, ongebalanceerd via RCA. Ingangen zijn er voor Ethernet, USB, S/PDIF coax, Toslink, externe klok en netspanning. Streamen gaat via de eigen App TEAC HD Audio Player, wat een kopie is van de Lumin App, vanaf een PC of via ROON software en NUC, of met Bluetooth. Ondersteuning voor Spotify, Qobuz, Tidal en TuneIn is standaard. De digitale ingangen werken tot PCM 24bit/192kHz, de USB poort tot PCM 768kHz en tot DSD512.

Via de afstandsbediening of via het menu is upsampling van PCM instelbaar naar diverse waarden, met als hoogste sample rate PCM 768kHz of DSD512. MQA wordt eveneens volledig ondersteund, dan is de sample rate vast op 4x de bronrate. Verder zijn er nog instellingen voor het uitgangssignaal en het dimmen van de display. Twee opmerkingen bij deze opsomming, ten eerste is de NT-505-X heel compleet zolang u geen analoge bronnen meer bezit en de tweede opmerking gaat over de externe klok.

Wie de NT-505-X nog een performance boost wil geven, kan van TEAC een externe klok kopen. Deze synchroniseert met de speler en door een lagere hoeveelheid jitter vanwege een hogere precisie is de te bereiken geluidkwaliteit net weer wat beter. De NT-505-X kost in zwart of zilver 1.949 euro.

AP-505 eindversterker

De AP-505 is een eindversterker van TEAC, gebaseerd op Hypex NCore technologie en werkt derhalve in klasse D. Maar wel met een eigen NCore twist van TEAC om de performance omhoog te trekken. De aansturing van de verder autonome NCore module geschiedt vanaf een TEAC stuurversterker, met eigen voeding bestaande uit een ringkerntransformator en Schottky diodes voor de gelijkrichting. Ook met deze compacte versterker laat TEAC zien na te hebben gedacht wat de gebruiker aan mogelijkheden zou kunnen wensen en wat technisch haalbaar is in de prijsklasse. Dat begint al met de schakelaar aan de achterzijde waarmee de AP-505 in te stellen is voor stereo, bi-amp en bridge mode. Met een vervorming van maximaal 0,8% THD wordt een vermogen bereikt van 2x115Watt aan 4 Ohm, of 1x220Watt aan 8 Ohm. In stereo of bi-amp wordt het aan 8 Ohm 2x70Watt.

TEAC zorgt intern voor beveiligingen tegen abusievelijk gemaakte gebruikersfouten. De AP-505 is maar een fractie dieper dan de NT-505-X en meet 290×84,5×271mm. De voorzijde laat een dB meter zien, met te dimmen verlichting, waarbij de gevoeligheid van de meters instelbaar is op twee standen. Wie het wapperen liever niet ziet zet de wijzers stil met een drukknopje. Aan/uit is verder het enige bedieningsorgaan, een automatische stand-by functie kan worden uitgezet. Jammer is dat de AP-505 wel automatisch uitschakelt als er 30 minuten geen ingangssignaal wordt gedetecteerd, maar daarna niet meer automatisch inschakelt.

Aan de achterzijde wederom gebalanceerde en ongebalanceerde ingangen, want ook de AP-505 is intern volledig gebalanceerd opgebouwd. Enkel uitgevoerde luidsprekerklemmen en een netspanningentrée maken de achterzijde vol. De luidsprekerklemmen moeten voldoen aan Europese eisen en accepteren alleen blank draad of spades. Wie even de moeite neemt wipt de zwarte en rode dopjes uit de klem en dan passen ook banaan stekkers. Extra tweaks van TEAC zijn een zware behuizing en speciale, ontkoppelende voeten. De AP-505 kost in zwart of zilver 1.599 euro.

Leentjebuur

Natuurlijk speelt TEAC leentjebuur bij het eigen merk Esoteric voor versterking en digitale techniek. Waar bij Esoteric de kosten niet tellen, heeft TEAC de zware taak de concurrentie met scherpe prijzen het hoofd te bieden. De kruisbestuiving werpt zijn vruchten af zo laten de NT-505-X en AP-505 duidelijk horen. Deze TEAC set levert een volwaardige weergave vanuit A4 formaat kastjes. Heel netjes afgewerkt, ook aan de binnenzijde verzorgd en degelijk van opbouw.

Het streaminggedeelte van de NT-505-X laat zich goed bedienen via de eigen TEAC App of vanuit ROON software. Internetradio speelt dagen achtereen zonder één enkele hik. De AP-505 eindversterker mag dan werken in klasse D met NCore technologie, het is TEAC die zorgt dat een korrelig Hypex karakter geheel verdwijnt waardoor de versterker soepel en vriendelijk klinkt. De kers op de taart voor de echte audioman of vrouw zou nog de toevoeging van een tweede TEAC AP-505 of een CG-10M master clock kunnen zijn, waarvan ik zeker een positieve invloed verwacht, maar wat niet noodzakelijk is. Zonder de master clock en zonder in mono geschakelde eindversterkers speelt de set al heel erg fijn.

Waar is de TEAC 505 het meest op zijn plaats? Zeker in de studeerkamer nu thuiswerken de maatstaf lijkt te worden. In de huiskamer is ook prima, al heeft TEAC daar grotere modellen voor in het programma. De weergavekwaliteit van de besproken combinatie zal velen in de huiskamer verbazen en de minimale afmetingen, naast de geringe warmte ontwikkeling, laten het toe dat de twee componenten visueel niet opvallen. Kortom, de NT-505-X en de AP-505 zijn aanraders.

TEAC 
NT-505-X netwerkspeler in zilver of zwart: € 1.949
AP-505 eindversterker in zilver of zwart: € 1.599
https://teac.jp/int/ | Beoordeling 4.5 / 5 


EDITORS' CHOICE