REVIEW
HIRAX – The New Age Of Terror
Michel Wanner |
16 september 2004
Hirax was (en is) altijd een echte undergroundband geweest en immer een gerespecteerde naam gebleven in de scene. Door de nogal frequente bezettingswisselingen was er nooit echt stabiliteit in de groep. Continuïteit was ver te zoeken en dat heeft veel invloed gehad op het achterwege blijven van groter succes. Echt veel materiaal heeft men bovendien nooit uitgebracht, zodat Hirax gedoemd was tot gerommel in de marge. Tot 1997 zijn eigenlijk alleen maar de elpee "Raging Violence" (1985) en de mini-elpee "Hate, Fear and Power" (1986) verschenen. Beide werden in 1987 op 1 cd onder de titel "Not Dead Yet" uitgebracht. Nadat Hirax uiteen viel in 1987 richtte Katon later dat jaar Phantasm op, maar ook deze band kon geen potten breken en een jaar later ging de groep alweer uit elkaar.
Na deze periode bleef Katon echter zeer actief in de metalwereld, zij het zonder noemenswaardige band. Uiteindelijk werd Hirax eind jaren ’90 nieuw leven ingeblazen dankzij veel support uit de underground. Sinds die heroprichting zijn er weliswaar - weer - veel line-up wisselingen geweest, maar nu – tot op vandaag – wordt er geregeld iets nieuws uitgebracht. Na "El Diablo Negro", "Blasted in Bangkok" (met live-opnamen uit 1987) en "Barrage Of Noise" uit 2001 is er nu een volledig nieuw wapenfeit verschenen. "The New Age Of Terror" is de geengageerde titel van het schijfje. Actueler kan natuurlijk niet en hoewel Hirax vooral ‘real metal’ teksten hanteert wordt er toch ook altijd een correcte politieke/maatschappelijke houding aangenomen. Weliswaar niet zo rigoureus als Michael Moore, maar toch.
Wat overheerst op "The New Age Of Terror" is in de eerste plaats het algemene metalsfeertje: een metalhoes, metaltitels, metalmannen en – uiteraard – metal(muziek). Hirax is nooit vernieuwend geweest en is dat ook nu niet. Is dat erg? Welnee, gewoon 11 lekkere metalsongs die geen grenzen verleggen, maar die fijne ingredienten uit The New Wave Of British Heavy Metal (van begin jaren ’80) combineert met delicate kruiden uit de speed- en thrashmetal (van eind jaren ’80).
Een fijn plaatje met als persoonlijke favorieten "Suffer", "Hell On Earth" en "Hostile Territory". Hirax mag van mij nog jaren in de underground vertoeven zolang er maar geregeld CD’s van het kaliber "TNAOT" blijven verschijnen.
Overige infomatie:
11 tracks, 37:20
Label: Mausoleum Records
Distributie: Suburban
Websites: www.hiraxmetal.com
www.suburban.nl