Björk. Zo die naam is er vast uit. Uit respect voor Emiliana Torrini heb ik me voorgenomen om in de rest van deze recensie de naam van ‘die andere IJslandse zangeres’ maar niet meer uit te spreken.
Natuurlijk roept de kopstem ogenblikkelijk associaties op met mevrouw B.Gudmundsdottir te Reykjavik, maar met haar prachtige tweede album Fisherman’s woman is Emiliana Torrini toch echt een welkome variant.
Het had niet veel gescheeld of Emiliana Torrini had zich nu bezig gehouden met hele andere zaken dan zingen. De Italiaanse/IJslandse singer-songwriter had het een jaar of drie geleden helemaal gehad met de muziek. Ruzie met haar platenlabel en ingrijpende privé-omstandigheden ontnamen het plezier in haar leven. Ondanks het ongekende succes van haar debuutalbum Love in the time of science, een album rijkelijk voorzien van triphop invloeden, heeft de eigenzinnige Torrini nu voor een andere muzikale koers gekozen.
Fisherman’s woman is een intieme, akoestische plaat geworden die nogal wat minimalistische songs herbergt. Het subtiele songmateriaal gaat opvallend genoeg (gezien haar roerige achterliggende periode) niet over haarzelf, maar over dat van haar vriendin. Diens vader is een zeeman. Van dichtbij heeft Torrini de druk ervaren van het vissersleven en de invloed daarvan op het gezin. Daarnaast zingt ze regelmatig over het verlies, en welke goede dingen uit verlies kunnen voortkomen.
De thematiek waarop de songteksten zijn gebaseerd valt helemaal op zijn plaats in het decor waarin de liedjes lijken te zijn opgenomen. Alsof je aan de wal van een pittoresk visserdorpje begeeft en een licht briesje langs je gezicht waait. Want klinkt daar op Lifesaver niet het geluid van een oude sloep die langzaam de haven binnenvaart? Of het geluid van een accordeon bespeeld door een gepensioneerde visser? Je ruikt voortdurend de zilte zeelucht en verkent muzikale landschappen door de subtiel aangebrachte arrangementen. Tel daarbij de gevoelige en serene stem van Emiliana – gelukkig dan weer niet met het geluid van een viswijf – en weemoed viert hoogtij.
Today has been ok, Serenade en Sunny road. Het zijn stuk voor stuk pareltjes die bij voorkeur gedijen in een romantische ambiance van kaarslicht en wijn. Veel wijn. Met haar charmes, onschuld en rijpheid en zeker middels deze cd, heeft Emiliana Torrini definitief afgerekend met alle critici die haar in het verleden voortdurend bestempelden als een kloon van…(nee, ik zou haar naam niet meer noemen) Want persoonlijke muzikale signatuur krijg je nu eenmaal niet zomaar.
Aanvullende informatie:
Format: cd
Label/distributeur: Rough trade
Website: www.EmilianaTorrini.com
