REVIEWMuziek

Review Hellevaerder: Fakkeldragers (digitaal)

Eric de Boer | 09 juni 2025

In 2022 verraste Hellevaerder met een vrij sterk debuut, waarin een conceptueel thema het levenslicht zag. Nu wordt het verhaal dat met dat album begon verder opgepakt en uitgediept in de vorm van de tweede langspeler getiteld Fakkeldragers. Een album waarop de band haar zwarte metalen meer verdieping weet te geven en onder meer frontvrouw Miranda weer een onuitwisbare indruk achter weet te laten.

Hellevaerder startte in 2017, met het doel om Nederlandstalige black metal te brengen. Een definitieve zoektocht naar een eigen identiteit en sound maakte dat de uiteindelijk uit vijf personen bestaande band uit Heerhugowaard zich conformeerde aan een eigen saga. Zangeres Miranda is de hoofdpersoon in de vorm van de ‘Bewaker van het Licht’ terwijl de vier mannelijke bandleden als ‘Aanbidders van het Niets’ samen een podiuminvulling geven aan het verhaal dat op het eerste album In de nevel van afgunst uit 2022 vorm kreeg en nu wordt vervolgd. Met de artistieke inspiratie verankerd in de werken van Darkened Nocturn Slaughtercult, Mayhem, Sargeist en Emperor, geeft Hellevaerder een eigen mix van energieke, melodieuze black metal met een hoge intensiteit en een conceptueel karakter.

Fakkeldragers is de voortzetting van het verhaal van de beschermer van het licht, die in dit album gevangen wordt genomen door de aanhangers van het niets en gesleept naar een wereld van eeuwige slavernij en duisternis. Terwijl het licht probeert te ontsnappen, blijft de dualiteit tussen leven en dood centraal staan. De beschermer, ondanks haar gevangenschap, blijft trouw aan het leven, waarbij de wil om te leven de drang om te sterven overwint. Het verhaal verkent de eeuwige strijd tussen de aanhangers van het licht en het onlicht, waarbij de dood als bevrijding wordt gepresenteerd. Het album nodigt uit om het leven te vieren en de dood te aanbidden, en vormt een filosofische reflectie op de balans tussen willen en moeten.

Met de context zit het dus wel snor bij Hellevaerder. Maar dan de muziek. Vanaf albumopener Een bepantserde kroon, de eerste van 9 gezangen die op Fakkeldragers te horen zijn, wordt duidelijk dat Hellevaerder meer dan voorheen een eigen sound heeft gevonden. Snel, overtuigend en met een weloverwogen opbouw wordt de luisteraar meegezogen in een verhalend relaas van tremolo gitaarspel, scherp geplaatste blast beats en die heerlijk ijzige vocalen van Miranda. Maar zoals gewoonlijk wordt er sterk afgewisseld en hebben ook meer traditionele heavy metal spelstijlen met midtempo passages en melodieuze gitaarlijnen hun weg gevonden naar de zwarte composities van het vijftal.

Dat biedt herkenbaarheid, houvast en diversiteit, terwijl die variëteit door Hellevaerder prima wordt gedoseerd. Ja, dit is old school black metal uit de vroegere second wave vermengd met een moderne sound en eigenzinnigheid. Fijn voor wie het weet te waarderen. De introspectieve thematiek vindt duidelijk een weg in het creatieve schrijf- en componeerproces van de band, wat oom weer op prima wijze naar buiten weet te komen op tracks als Krijgers van het niets, Het nogal theatrale De Laatste Dageraad of een puur bombastische track als Handen geketend in ijzer. En dat die introgitaar lichtelijk doet denken aan een van de meest imposante black metal hymnes ooit geschreven (Sign Of An Open Eye van Gorgoroth) zal toeval zijn, toch? En de titeltrack en het heerlijk melodieuze In de ban der lusten zijn simpelweg smullen voor liefhebbers van second wave black metal, met alle puzzelstukken stevig op de juiste plaats.

Negen tracks (toegegeven, mijn digitale reviewexemplaar bevat slechts 8 tracks) is de cd lang. Het moge duidelijk zijn dat Hellevaerder zichzelf niet opnieuw heeft uitgevonden, maar het vaak zo lastige tweede album wist te gebruiken om het creatieve en artistieke proces te verfijnen en perfectioneren. En dat is gewoon enorm knap. Nergens verveelt of vermoeit het album dat met vermoedelijk zo’n 50 minuten totale speeltijd (cd) niet echt kort meer genoemd mag worden. De knappe mix en mastering, de enorm strakke drums en niet in de laatste plaats heerlijk baswerk maken dat het album vol en overtuigend klinkt. Wisselende vocale stijlen zijn de kers op te spreekwoordelijke (zwarte) taart die Fakkeldragers heet.

Female-fronted metal is allang geen nieuwtje meer, kijk maar naar gevestigde namen als Onielar, Myrkur of bands als Asagraum. Je moet dus met kwaliteit komen, wil je overleven. Met Fakkeldragers bewijst Hellevaerder haar bestaansrecht in een muzikale niche van de Nederlandse rock en metal society en wellicht daarbuiten.

Sterker nog, ze klinkt oprecht, volwassen, intelligent en heerlijk waanzinnig. Niet voor tere zieltjes, maar smullen voor wie openstaat voor muzikale contemplatie over het zijn en de dualiteit tussen licht en duisternis. Er lonkt een fraaie toekomst voor deze band.

Muziek: 9
Klank: 8.2
Label: Void Wanderer Productions/ War Productions/ Zwaertgevegt
Speelduur: 45:52 minuten (8 tracks)
Website: hellevaerder.com
Luister naar Hellevaerder via Qobuz






EDITORS' CHOICE