Bij het aanschaffen van een iPod koopt men vaak een opberghoesje en neemt men genoegen met de meegeleverde oortelefoon van Apple. Dat het vervangen van deze zwakke schakel het luistergenot enorm zal verhogen, zal blijken uit de volgende test.

Mede dankzij de populariteit van de iPod (in vijf jaar tijd zijn er wereldwijd meer dan 100 miljoen van verkocht), is er de laatste paar jaar een enorme keuze aan in-ear oortelefoons. We hebben hier zelf een onderscheid gemaakt in 3 verschillende marktsegmenten.

Het ondersegment behelst de instapmodellen van de topmerken of vervangingsmodellen van standaard oortelefoons. De prijzen varieren hier van 30 tot 80 euro. Het middensegment heeft een prijsklasse tussen de 80 en 150 euro en probeert de iPod echt naar een hoger niveau te brengen. Het boven segment begint rond 150 euro en kan zelfs oplopen tot zo’n 800 euro voor op-maat-gemaakte modellen van bijv. Earproof (T3) of van Variphone (ES3). Ook is het mogelijk om een gehoorstukje op maat te laten maken voor een oortelefoon naar keuze. Dit zullen we in een volgend artikel bespreken.


iPod

De in-ears worden voornamelijk gebruikt voor podiumgebruik of voor bij een MP3-speler. Om een paar constanten in de test te brengen, is ervoor gekozen om de test uit te voeren met een 30GB Apple iPod video. Juist bij deze populaire MP3-speler met een zeer redelijke hoofdtelefoonuitgang, wordt een matige oortelefoon meegeleverd en vervanging hiervan kan het luistergenot enorm verhogen. Ik zal niet onderkennen dat het gebruik van een (draagbare) externe hoofdtelefoonversterker het geluid nog aanzienlijker zal verbeteren, maar dat zou een extra variabele aan de test toevoegen. Voor een selectie van deze externe versterkers verwijs ik u graag naar een vergelijk van 23 stuks. Het kan dus best zijn dat één van de in-ears beter presteert met een andere versterker, dit zal dan niet uit deze test blijken. Binnenkort kunt u wel een test van een nieuwe klasse D-voorversterker, de i-Qube, verwachten. Wat in ieder geval duidelijk was, dat met in-ears (deze gaan in het oorkanaal), veel betere resultaten zijn te verkrijgen (betere basrespons, samenhangender geluid en weinig omgevingsgeluid) dan met de oortelefoons die in de oorschelp liggen. Vandaar dat deze niet in de test zijn meegenomen.


Omgevingsgeluid

Elke fabrikant heeft zijn gegevens voor de reductie van het omgevingsgeluid. Uiteindelijk bleek de mate van deze reductie niet zo af te hangen van het ontwerp van de oortelefoon, maar het gebruik van het juiste oordopje. Daarnaast verschilt het effect ook nog per oor. De ene oortelefoon zat bij mij lekkerder met een sleeve van schuim en bij de ander kon dat weer een tri-flange sleeve zijn. Het bepalen van de juiste sleeve en het juist inbrengen bepaalt ook nog de lekkage van geluid van buitenaf en de basrespons. Als in-ears niet goed afsluiten of half in de gehoorgang zijn aangebracht, is het geluid vaak dun. Het is daarom aan te raden om de juiste sleeves voor jouw gehoorgang te vinden en de in-ears goed in te brengen. Het kan soms best zijn dat je linkeroor een medium sleeve en je rechter een large nodig heeft. Dit is heel normaal, daar de gehoorgangen niet elkaars spiegelbeeld zijn. Ik heb geprobeerd zo vaak mogelijk om met bijgeleverde sleeves een sluitende pas in de oren te krijgen en aan de hand hiervan mijn bevindingen van het geluid op te schrijven.