Een tank van een speler is de eerste gedachte als de Raysonic CD128 uit de doos komt. Een sciencefiction ruimteschip is de eerste gedachte als ik hem aanzet om op te warmen. Een mechanisch goed bedienbare speler als ik ga spelen.
Een andere klank, nadat de eerste tracks van cd hebben gespeeld. Door dat laatste aspect duurde het even voor ik de CD128 echt op zijn merites waardeerde. Ik moest eerst een set rond de Raysonic bouwen, kon hem niet Ă©Ă©n op Ă©Ă©n ruilen met aanwezige spelers. Pas daarna kwam de pc boven tafel om in het onderstaande verhaal mijn beleving en evaringen neer te schrijven. Ready for take off?
De inwendige en uitwendige speler
Raysonic vindt zijn oorsprong in Canada en laat zijn producten maken in China. Niets mis mee, als de kwaliteitscontrole goed is levert China producten die sterk in prijs concurreren met andere landen. Ter garantie van de kwaliteit ondergaat elke speler een duurtest van twee maal 24 uur voor hij de fabriek verlaat. De CD128 die ik voor deze recensie in huis kreeg is in de eerste plaats imposant om te zien. Zeker als hij wordt aangeschakeld. De kast is opgebouwd uit een 8 mm aluminiumplaat met afgeronde hoekstukken. Op de voorkant bevindt zich een dimbare display met groene cijfers en letters. Bovenop de toegang tot het cd mechaniek, de bedieningsorganen en een 4-tal buisjes. Aan de achterkant zien we een cinch uitgang, een gebalanceerde uitgang (XLR) en een cinch digitale uitgang.
De CD128 is een bovenlader en heeft op de bovenkant een aluminiumring waarin een doorzichtig deksel past. Onder het deksel schuilt een Sony loopwerk met een puck. De bediening van de speler gaat of met de meegeleverde afstandbediening of met druktoetsen die bovenop de speler zitten. De toetsen zijn helder stralend blauw verlicht, net als de uitgefreesde sleuf voor de buizen en de cd ruimte. Het geeft de CD128 een nogal spectaculair uiterlijk, iets dat lang niet iedereen op prijs zal stellen. In het donker straalt de speler mij tegemoet als een UFO. Beetje jammer dat wel het display te dimmen is, maar niet de blauwe uitstraling. De bediening is logisch en recht-toe-recht-aan. Werkt feilloos vanaf de speler en vanaf de remote.
Slim is de microswitch die ingedrukt wordt door het deksel en zo de speler laat weten dat de TOC van de cd moet worden ingelezen. Een concurrerende speler van vrijwel gelijke opzet laat daar een steek vallen. In de speler zit een forse C-kern transformator die via vele voedingscircuits de speler van stroom voorziet. De d/a conversie werkt met een Burr Brown PCM1732 Chip met ingebouwde HDCD decoder. Naar keuze instelbaar via de remote op 44,1 kHz of met upsampling naar 96 kHz. Daarachter splitst het circuit zich naar een gebalanceerd en een niet gebalanceerd gedeelte. Via een paar opamp’s voor stroom/spanning omzetting wordt een koppeltje Electro Harmonix 6922 (ECC88) buizen aangestuurd, verbonden met vier Chateauroux MKP condensatoren. In het gebalanceerde circuit zien we eveneens twee opamps, ditmaal acht condensatoren en weer één paar 6922EH buizen. Daardoor is de ongebalanceerde uitgang volledig onafhankelijk bruikbaar van de gebalanceerde uitgang.
De speler weegt ca. 11 kilo, meet 48 x 31 x 12 cm (B/D/H) en kost in zilver of zwart 1699 euro. De speler vertoont sterke overeenkomsten met een Ayon CD-1, maar wijkt op details af. D/a conversie is anders, printen zijn met iets andere onderdelen opgebouwd en de kast wijkt af. Overigens ook de prijs.
