Sinds 1999 organiseert Claude Nobs - oprichter en directeur van het Montreux Jazz Festival - The Bösendorfer Solo Piano Competition. Hij doet dat in samenwerking met de twee sponsors van het jazz festival; Bösendorfer en de Nagra Kudelski Group. De competitie staat open voor getalenteerde jonge jazz musici tot dertig jaar oud en ieder jaar ontvangen de organisatoren aanvragen uit meer dan vijftig landen. De vijftien mededingers die uiteindelijk aan de halve finale en de finale deelnemen doen dat gedurende het jazz festival.

De jonge virtuozen bespelen een Bösendorfer Concert Grand Model 290 Imperial die acht octaven bestrijkt en over het grootste soundboard ter wereld beschikt. De tonen van dit krachtige instrument worden opgenomen op Nagra apparatuur.

Op de cd Bösendorfer Solo Piano Competition 2007 at the Montreux Jazz Festival zijn de optredens van vier prijswinnaars vastgelegd. Elk van hen speelt daarop drie composities waaronder één of twee zelf geschreven nummers. De live opname is gemaakt met twee aan de rand van de open piano gepositioneerde Neumann TLM170 microfoons en een paar verder weg staande Schoeps CMC6/MK5 microfoons voor, zoals opnameleider Matthieu Latour aangeeft, de toevoeging van wat lucht.

De vier kanalen zijn opgenomen op een Nagra D II (48kHz/24 bit) terwijl een Nagra V gebruikt is als back-up voor de twee hoofdkanalen. Het resultaat is een levensgrote afbeelding van de piano in een opnamekwaliteit die alle geluiden waartoe het instrument in staat is onverkort op de luisteraar overbrengt. De ambiance wordt af en toe manifest bij applaus of bij geluiden vanuit de zaal, maar blijft verder op de achtergrond.

Ook wordt duidelijk dat Keith Jarrett niet de enige pianist is die gedurende zijn concerten kreunend en zuchtend te horen is. Het spel van de heren doet af en toe eveneens aan Jarrett denken; een grandioze virtuositeit die door alle vier met graagte geetaleerd wordt. Het meest interessant is het nog om de solisten onderling te vergelijken. Bijvoorbeeld door te luisteren naar Fred Hersch’s Endless Stars in de uitvoeringen van eerste prijs winnaar Carrillo en aanmoedigingsprijs winnaar Lay, of Enrico Pieranunzi’s Don’t Forget The Poet in de versies van de beide ex aequo 2e prijs winnaars Helbock en Novrasli. Solo piano op niveau.