Al 35 jaar is het land van trollen en fjorden mede bekend vanwege de uitstekende elektronica die het merk Electrocompaniet levert. Jaar in jaar uit een gelijksoortig uiterlijk, goudkleurige knoppen tegen een zwart, met plexiglas afgewerkt front. Noorwegen en Electrocompaniet zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Electrocompaniet is eveneens verbonden met het werk van dr. Matti Otala, die in 1973 ontdekte dat Transient Intermodulation (TIM) vervorming mogelijk een oorzaak is dat de ene versterker anders klinkt dan de andere.
Het was Electrocompaniet die als eerste de theorie oppikte en zijn elektronica ontwierp met een minimum aan TIM. In 2005 is het bedrijf verkocht aan een Noorse ondernemer, al jaren werkzaam in de elektronica industrie, waardoor de productiefaciliteiten groter zijn geworden. Een derde bedrijf is toegevoegd, zodat luxe high end aspiraties tot de mogelijkheden behoren. Het resultaat is de Classis Line die gebleven is, een Prelude line aan de onderkant en de DP line aan de bovenkant. In deze recensie staat de Prelude lijn centraal. Kostenbesparing zonder aan eindresultaat in te boeten is het credo van de nieuwe Electrocompaniet directie. Is dat gelukt voor de PI-2 versterker en de PC-1 cd-speler?
Luisteromstandigheden
Een versterker en een cd-speler zijn niet genoeg om muziek ten gehore te brengen. Minimaal zijn luidsprekers nodig en kabels. De PI-2 versterker en PC-1 cd-speler verbond ik onderling met Inakustik NF1302 gebalanceerde kabels. Naar mijn Ruark Sabre III monitors voerden korte kabels van Chord Company. Voor de stroomvoorziening gebruikte ik een Supra verlengsnoer, TAF (voor cd) en Hanze Hifi kabels (voor versterker), in combinatie met een Supra blok. Een tweede bron aan de PI-2 vormde een Vyger platenspeler met een SME 312 arm en een Transrotor Cantare MC element. Voorversterkt met een EAR 834p buizen phono versterker. Het resultaat met de tweede bron ontlokte een bezoeker de opmerking: “Wat een mooi uitgespreide weergave, met enorm veel rust in het geluid”. Om de cd-speler goed te kunnen beoordelen heeft die ook meegespeeld in een tweede installatie.
Ongebalanceerd (cinch) aangesloten via Crystal Cable op een HAT voorversterker, met Manley Lab Snapper mono eindversterkers. Die op hun beurt de aansturing vormen voor een set Focal Electra 937Be luidsprekers. Deze set heeft een zware netfiltering met Kemp Elektroniks apparaten. De hierna volgende luisterimpressie is zo ontstaan, waarna ik in het techniek deel nader zal ingegaan op de producten zelf, om naar verklaringen te zoeken voor de bereikte resultaten.
Luisterimpressie
Ken uw klassiekers, ik ken die van mij. Na een week veel spelen met de cd-speler van Electrocompaniet vind ik het hoogste tijd om een platenspeler aan te sluiten op de versterker en de cd-speler even te laten zwijgen. Beetje gemeen, want ik doe het eigenlijk ook om mijn nieuwe elementje te kunnen beluisteren. Ongeveer in de tijd dat Electrocompaniet werd gesticht in Noorwegen, speelde Keith Jarrett zijn, naar mijn bescheiden mening nooit meer geevenaarde, Köln Concert. Een solostuk voor piano, met enige zang en wat podiumgebonk van de meester zelf als begeleiding. Wat ik voorgeschoteld krijg kan niet alleen aan het element liggen, zo goed is dat nu ook niet, het moet de versterker zijn die een grote tonale rijkdom neerlegt. Via bescheiden monitors. Zonder enige steun in het laag van een subwoofer. Heel fraai in het stereobeeld, rijk aan details, krachtig, vooral vol overtuiging. Je hoort dat de PI-2 een versterker is die power kan leveren en veel reserve in de voeding heeft. Dat geeft een fundament waarop muziek gebouwd kan worden. Dat ik de zaal minder hoor dan op mijn grote vloerstaanders, met een topsysteem bron en versterker, is helemaal niet belangrijk. De essentie van het concert raakt precies de juiste snaar in de vleugel. De vleugel is zelfs nu een volwaardig instrument, waar de kast, de snaren en de aanslag van de toetsen bepalen wat wordt weergegeven. Het is niet de keten die de toon zet. Met dank aan de PI-2. Heerlijke muziek waarvan ik jaar in jaar uit kan genieten. Zo maakt een versterker vrienden onder recensenten.
