Ik heb iets met Scandinavische zangeressen. Solveig Slettahjell, Kari Bremnes; heerlijk! Nieuwste ster aan dit fi rmament is Lykke Li. Lykke Wie? Voluit Lykke Li Timotej Zachrisson dus.
Op haar debuut Youth Novels klinkt deze jongedame met haar beperkte stembereik met name jeugdig naïef en kwetsbaar onschuldig. Haar tekstjes gaan vooral over - o, wat een verrassing - de liefde.
Kan natuurlijk ook niet anders bij een zo jonge dame van slechts 22 lentes jong. Ze doet me enerzijds denken aan een zangeres als landgenote Stina Nordenstam. Maar ook Bjork schuift door het beeld.
Eigenlijk vind ik haar een beetje aandoenlijk met haar Zweedse accent. In opener Melodies & Desires doemt een soort van Betty Boop kinderstemmetje op from outer space. Met op de achtergrond een chinees aandoend melodietje. Het tweede nummer is weer totaal anders. Dance, Dance, Dance klinkt wel lekker en de rap in Everybody But Me is evenmin te versmaden.
De atmosferische trompet en saxofoon her en der verraden de invloed van iemand als Nils Petter Molvaer. De afwisseling van stijlen is het sterkste punt van deze schijf en maakt tegelijkertijd dat ik een wat dubbel gevoel er aan overhoud. Breaking It Up, Tonight en I’m Good, I’m Gone (waarin ik een vroege Madonna hoor) doen vermoeden dat er meer in deze dame zit dan ze nu laat horen. Intrigerend.
