De warme, immer vloeiende alto van Cassandra Wilson kan mij diep raken. Toch heeft zij mij na haar dubbel lp Travelling Miles met daarop nummers als Time After Time en Right Here, Right Now, nooit meer zo kunnen boeien als daarvoor het geval was. Met haar nieuwste lp Loverly is wat mij betreft de magie echter weer helemaal terug.
De opname ademt een prachtige live atmosfeer. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat ze voor de begeleiding een aantal vrienden uitgenodigd heeft en voor de productie een huis gehuurd heeft in haar woonplaats Jackson Mississippi.
Cassandra zingt twaalf klassiekers waarbij zij begeleidt wordt door de Nigeriaanse percussionist Lekan Babalola, bassisten Reggie Veal en Lonnie Plaxico, de pianist Jason Moran, drummer Herlin Riley en gitarist Marvin Sewell. Het klinkt als een cliché maar Cassandra brengt enkele songs echt opnieuw tot leven.
Het vuur spat af van opener Lover Come Back To Me met het ongebreidelde pianospel van Jason Moran en met Cassandra’s stem ‘all over him’. In het daaropvolgende Black Orpheus wordt haar gefluisterde stem begeleid door Sewell’s slide gitaar en Cubaans klinkende percussie. Sewell heeft soms wat moeite met de achtergrondrol maar is magistraal in de onderstreping van de eenzaamheid die de donkere stem van Cassandra tentoonspreidt in Spring Can Really Hang You Up The Most.
De sterkste indruk maakt echter Babalola. Duke Ellington’s Caravan klinkt ritmischer dan Ellington het ooit bedoeld kan hebben en dat wil wat zeggen. Cassandra’s funky versies van St. James Infirmary en Dust My Broom liggen bijna op hetzelfde niveau.
