Walter Vale is zo ongeveer het tegengestelde van het gemiddelde hoofdpersonage in een speelfilm. Uitgeblust universitair economiedocent, de saaiheid zelve, een weduwnaar die zijn depressie koestert en het liefst met rust gelaten wordt. Hij moet echter invallen voor een collega en een presentatie houden op een congres over een artikel waaraan hij helemaal niet meegeschreven heeft. In New York wacht hem echter een verrassing.
Het appartement dat hij daar bezit maar zelden bezoekt blijkt namelijk bewoond door een illegaal immigrantenstel dat zich van geen kwaad bewust is. Eerste impuls is Tarek uit Syrie en Zianab uit Senegal buiten te zetten, maar er is iets in die mensen dat Walter raakt en doet besluiten hen tijdelijk onderdak te verlenen. Muziek brengt al snel een band tot stand tussen Tarek en Walter. Met zijn piano onderhoudt hij een haat-liefde verhouding; de djembé van Tarek spreekt hem veel meer aan. Hij krijgt les en ze trekken de stad in om met anderen te trommelen: Walter bloeit helemaal op.
Aan het feest komt een eind als Tarek opgepakt wordt door de vreemdelingenpolitie. Zianab helemaal in de stress, en ook Tarek’s moeder (de schitterende Hiam Abbass, bekend van onder meer The Syrian Bride, Satin Rouge en Paradise Now) komt over om haar zoon bij te staan.
Het verhaal van The Visitor wordt eenvoudig, recht voor zijn raap verteld. Rustig tempo, geen poespas. Het verhaal stelt de vreemdelingenpolitiek van na 9/11 aan de orde en toont hoe vreemde culturen niet bedreigend, maar juist een verrijking kunnen zijn. Allemaal ontzettend politiek correct en een beetje aan de brave, wat kleffe kant.
Dat deze kleine, onafhankelijke productie toch overtuigt komt door het hartverwarmende acteerwerk. Regisseur Thomas McCarthy, die eerder The Station Agent maakte, is zelf ook acteur en weet precies wat nodig is om zijn spelers tot topprestaties te brengen. Subtiel, nooit over de top, maakt Richard Jenkins de metamorfose van Walter Vale geloofwaardig, wat hem een Oscarnominatie opleverde.
De DVD heeft als extra interviews met de hoofdrolspelers en regisseur. Ze zijn slordig gemonteerd, beeld en geluid worden steeds ongelijk gestart, waardoor je mensen eerst ziet praten, en ze daarna pas hoort. Inhoudelijk onderhoudend en bescheiden, staan ze gelukkig ver van het slijmwerk waar Hollywood altijd in grossiert. Aardig detail is bijvoorbeeld dat Haaz Sleiman (Tarek) vertelt dat hij helemaal niet kon trommelen, terwijl Jenkins een ervaren drummer is. Wat dat betreft hadden ze beter andersom gecast kunnen worden.
Aanvullende gegevens:
VS, 2007
Speelduur: 100 minuten
Regie en scenario: Thomas McCarthy
Acteurs: Richard Jenkins, Haaz Sleiman, Danai Jekesai Gurira, Hiam Abbass, Marian Seldes, Maggie Moore
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: DD 5.1
Uitgave: A-film
Website: www.thevisitor.be
