De eerste keer dat ik de titel van Melody Gardot’s nieuwe album hoor, klinkt in mijn hoofd meteen de stem van Peggy Lee met You’re My Thrill. Uiteraard vanwege de titel maar ongetwijfeld ook omdat de stem van Melody me af en toe doet denken aan die van Peggy. En niet alleen aan die stem.

Ook Madeleine Peyroux en Diana Krall doemen voor mijn geestesoog op bij het luisteren naar de twaalf songs (inclusief bonustrack). Met de laatste twee dames deelt Melody de sfeer van intimiteit die de meest recente opnames van de drie kenmerken. Met Diana heeft Melody de invloed van de Braziliaanse muziek gemeen zoals die bijvoorbeeld te horen is in de enige cover die het album rijk is; Somewhere Over The Rainbow. Een uitgekauwde song die ze echter op respect afdwingende wijze weer nieuw en daarmee volledig de hare maakt.

Net als Madeleine heeft Melody de overige nummers zelf geschreven. Ware juweeltjes met teksten die het waard zijn om uitputtend te beluisteren. Maar tegelijkertijd uitstekend geschikt om als achtergrond te dienen tijdens een gezellige avond met vrienden of gedurende een etentje. Onoplettende luisteraars lopen zelfs het gevaar dit album af te doen als achtergrondmuziek. Iets dat versterkt wordt door de minimalistische begeleiding van Melody’s bandleden die voor deze gelegenheid aangevuld zijn met een aantal extra musici. Uitsluitend akoestische instrumenten in een aantal composities gedragen door een bed van strijkers in arrangementen van Vince Mendoza. Met dit album toont Melody eens te meer aan dat zij thuishoort bij de echt groten.