Van alle in Nederland gecomponeerde klassieke muziek van de laatste decennia is Canto Ostinato waarschijnlijk het meest bekende werk. Simeon ten Holt liet in zijn partituur veel opties open aan de uitvoerenden, waardoor de CD-opnamen die er van dit werk verschenen sterk uiteen lopen. Pianist Ivo Janssen koos er voor het immense werk in zijn eentje te lijf te gaan.
Dat dat kan werken, Canto Ostinato solo, is recentelijk bewezen door harpiste Assaia Cunego, met een uitvoering die een interessante nieuwe invalshoek opleverde. Die bracht Janssen vervolgens op het idee het eens op één piano te proberen, waar het eerder meestal op twee en de oorspronkelijk beoogde vier piano’s uitgevoerd wordt. Overigens heeft de componist het stuk ooit ook al eens solo uitgevoerd, dus nieuw is het idee niet.
De harpversie is opvallend milder dan Janssens versie. De harp staat voor sfeervol kabbelen, de piano is markanter en spannend. Net als die van Cunego is de opname van Janssen een concertregistratie, en ook nu worden de voordelen, opperste concentratie en de magie van het moment, optimaal benut terwijl mogelijke nadelen als foutjes en bijgeluiden van het aanwezige publiek schitteren door afwezigheid. Plaats van handeling was de Ruïnekerk in de woonplaats van de componist, de locatie waar het stuk in 1979 haar première beleefde.
Ivo Janssen zorgde voor een belangrijke toevoeging aan de inmiddels rijke collectie van beschikbare opnamen van dit unieke werk.
Aanvullende informatie:
Speelduur: 67:57
Ivo Janssen, piano
Opname: 22 mei 2009, Ruïnekerk, Bergen
Label: Void
Distributie: Codaex