Marantz heeft in het verleden vaak met hun goede instapmodellen weten te scoren. De Melody Music/M-LS 502 combo vormt het meest betaalbare stereo systeem uit het nieuwe Marantz gamma voor 2010. Interessant qua prijs, maar hoe zit het met de weergavekwaliteit?
Voor zowel de Melody Music als de M-LS 502 geldt, dat de vormgeving oogstrelend is. Bij de receiver zijn de `enter` en play/pause` toetsen verlicht. De M-LS 502`s zijn zorgvuldig in hoogglans zwarte lak afgewerkt; heel fraai. De Melody Music is niet zwaar op de hand dankzij een SMPS voeding en het gedeeltelijk uit aluminium profiel opgetrokken chassis (de top- en bodemplaat zijn uit staal vervaardigd). De bovenzijde oogt als zwart acryl maar dat is in feite een spiegelgladde lakafwerking. Afgeronde hoeken en de prettig aanvoelende bedieningsorganen dragen bij aan een hoge aaibaarheidsfactor. Druktoetsen werken met een duidelijke klik en het lademechanisme kermt of `zeurt` niet, zoals menig moderne schijfschuif. Bij bekloppen blijkt het chassis redelijk dood, het gevolg van gerichte demping. Zo hoort het. De front mini-jack aansluitingen (aux en hoofdtelefoon) zijn verguld terwijl de cinchbussen aan de achterzijde dat niet zijn. Ach, daar kan men mee leven.
De lichtnetingang is van het type scheerapparaat, wat geheel begrijpelijk is gezien het formaat en de prijs van deze CD-receiver. de Melody Music meet namelijk slechts 11 bij 28 bij 30 centimeter (HXBXD). Desondanks heeft Marantz er een 2X60 Watt RMS (aan 6 Ohm) versterker en een klassiek geproportioneerd CD lademechanisme in weten te schoenlepelen (in plaats van een platte DVD flap). Daar komt dan nog een bescheiden AM/FM tuner module bij en een relatief forse schakelende voeding met een ferrietkraal bij de ingang. Met een iPod/iPhone compatibele USB poort en optionele Blue Tooth Audio A2DP bediening (via de Marantz RX101) is dit apparaat geheel bij de tijd. Voor dat laatste is de Melody Music van een Marantz M-XPort voorzien. Het CD loopwerk is in feite hetzelfde model als dat van de CD 5003/4; de Sanyo P101n (zie foto).
[foto: Kilian Bakker]
Een prima keuze vanuit het oogpunt van betrouwbaarheid en goed verkrijgbare vervangings-lasers. Met een puur CD loopwerk onderstreept Marantz haar reputatie als CD speler expert. Uiterst betaalbare compacte luidsprekers ogen steeds vaker behoorlijk aantrekkelijk maar ze kunnen slechts zelden geheel serieus worden genomen door audiofielen. De LS 502 komt anders over dan het gros van de minisysteem-weergevers. Ten eerste zijn ze niet ongeloofwaardig klein en voelen ze echt solide aan. Bekloppen van de kast bevestigd de eerste indruk; een goede constructie. De weergave-units springen niet in het oog met fel gekleurde membranen en dat is eigenlijk een verademing. Ook de degelijke bi-wire aansluitklemmen ogen klassiek en ze delen een keurig gevormd eiland met de baspoort. Geen bling dus. Fijn.
Luisteren
Ingespeeld waren de Marantz`en al, dus na correcte lichtnetpolering van de Melody Music en zorgvuldig positioneren van de 502`s (op 60 centimeter hoge stands) mocht het CD loopwerk de spits afbijten. Mock Tudor van Richard Thompson verdween in de lade; een mix van uptempo folky tunes en pittige singer-songwriter muziek die dankzij het basspel van Danny Thompson en het drumspel van Dave Mattacks de wegligging hebben van een stoomtrein. Geen easy schijf voor een dergelijk systeem dus maar het Marantz mini systeem wist er wel raad mee. Dry My Tears And Move On werd werd op zelfverzekerde en stabiele wijze weergegeven, met een uitstekende laterale spreiding. Richard Thompson`s stem werd op ietwat donkere en tegelijkertijd gearticuleerde wijze gepresenteerd terwijl de gitaarsolo erg goed uit de timbrale verf kwam. Dit systeem komt serieus over. Daarmee wordt bedoeld, dat het doelgericht en uitgewogen overkomt en daarbij de leidsels tamelijk strak houdt. Veel budget systemen proberen zo optimistisch mogelijk over te komen maar ze verliezen daarbij al gauw de controle en alle gevoel voor verhoudingen. Dat is nu juist waar dit fraaie compact-systeem sterk afwijkt van de meeste mini`s. Goed. Grip en schaal zijn in orde, hoe zit het met timing en drive?
[foto: Kilian Bakker]
