De naam Lisa Gerrard is inmiddels geen onbekende meer binnen de muziek- en hifiwereld. Als vast onderdeel van de formatie Dead Can Dance –met Brendan Perry- kreeg ze bekendheid en werd haar bijzondere contra-altstem wereldberoemd. Maar dat ze ook als actrice en vooral als componist ook haar mannetje kan staan is niet bij velen bekend, hoewel haar werk hierin niet onopgemerkt mag blijven.
Whalerider is het tweede echte solo-album van de in Australië geboren zangeres. Het album is nu voor het eerst te verkrijgen op vinyl en wordt uitgebracht door de inmiddels overbekende Haarlemse platenperserij. Na haar eerste eigen album The Mirror Pool uit 1995 bleef Lisa samenwerken met Perry, maar inmiddels had ze al ervaring mogen opdoen met het schrijven en uitvoeren van filmmuziek. Zo werd het album Duality dat Gerrard samen met Pieter Bourke in 1997 uitbracht gebruikt voor de film The Insider. Ook de films Ali en de blockbuster Gladiator werden voorzien van Gerrards muziek en vocalen. Voor de laatstgenoemde film werkte ze samen met Hans Zimmer en samen zagen deze samenwerking bekroond worden met een Golden Globe Award en een Academy Award. De film Whale Rider waarvoor de toen 43-jarige zangeres annex componiste de complete soundtrack maakte, handelt over het leven van een jong meisje in Nieuw Zeeland –gespeeld door Keisha Castle-Hughes- dat moet vechten voor haar bestaansrecht en erkenning als toekomstig leider binnen de Maori-stam waarin ze leeft.
De muziek op Whale Rider O.S.T. leunt erg zwaar op sferische keyboardmuziek en heeft weinig van doen met de vocalen van Lisa Gerrard, wat wel een gemis genoemd mag worden. Slechts op twee tracks (Biking Home en op de sterke afsluiter Go Forward) komt het sterkste punt van Gerrard meer naar voren. De andere dertien tracks bieden vooral een muzikale omlijsting voor de film, die ook op zichzelf een best wel intense ervaring kunnen vormen. Maar dan is de voorwaarde dat je er als luisteraar wel echt voor gaat zitten.
Slechts met enkele samples (zoals kabbelend zeewater) en veel tonale ondersteuning biedt deze lp toch een stuk luisterplezier, hoewel de kwaliteit van de arrangementen en de sublieme uitvoering hiervan slechts opvalt als de rust en kalmte van Whale Rider past in de stress van alledag. Niet iets dat je even opzet als ‘casual’ luistermuziek, dus. Maar dat past wel weer in de stijl van Lisa Gerrard en –vergeef me de voor de hand liggende connectie- ook Dead Can Dance. Deze soundtrack is etherisch, prima geproduceerd en geperst en biedt verfijnde maar diepe muziek voor de serieuze luisteraar. Hoewel liefhebbers van vocalen eerder Duality of The Mirror Pool uit de platenkast zullen willen trekken.
Aanvullende informatie:
Label: Music On Vinyl
Speelduur: 42:25 minuten
Website
