Op de vierde uitgave in de prachtige reeks Horizon, waarin het Concertgebouw uitvoeringen van hedendaagse muziek bijeen brengt, staat Mahler centraal. Afgelopen seizoen is er veel aandacht aan deze componist besteed wegens jubilea. Daarbij werd niet alleen zijn werk uitgevoerd, maar ook belicht hoe het doorwerkt op de componisten van nu.

Het begin is bij de bron. Van Mahler’s vroege werken ging veel verloren. Colin Matthews bewerkte een deel van een niet voltooid pianokwartet tot een orkestwerk van authentiek Mahleriaanse allure. Matthews bedacht al eerder hoe Mahler’s tiende symfonie in voltooide vorm zou klinken. De geest van Mahler is ook in ruime mate aanwezig in de Fünf tragische Lieder die Geert van Keulen op gedichten van Anna Enquist componeerde. 

De Duitse componist Detlev Glanert borduurt voort op het organisch vloeiende, soms tot orkaankracht aanzwellende karakter dat veel van Mahlers symfonieën karakteriseert. Het grootse Fluss ohne Ufer is een grote spanningsboog. Een even massief als fascinerend blok geluid. 

Willem Jeths combineert in het sombere, in opdracht van het concertgebouworkest geschreven ode getiteld Scale, tombeau de Mahler stilistische en thematische elementen van de grote componist. 

Zoals zijn titel al aangeeft wilde de jonge componist Joey Roukens in Out of Control de muziek de vrije loop geven, ongecontroleerd. Ambient-achtige passages worden afgewisseld met energieke delen, geïnspireerd op popmuziek. 
In de resterende drie werken krijgen leden van het orkest de gelegenheid zich als solist te manifesteren. Rodion Sjtsjedrin is in stijl verwant aan zijn vriend Sjostakovitsj. Op verzoek van Mariss Jansons en de solohoboïst van het RCO, Alexei Ogrintchouk, schreef hij een virtuoos hoboconcert dat grote indruk maakt. 

Trombonist Jörgen van Rijen treedt vaak naar voren als prominent orkestlid, bijvoorbeeld op zijn First Chair album met het orkest of met collectief trombone verband. Solo van Luciano Berio is een staalkaart van de mogelijkheden van de trombone, waarin extreme eisen gesteld worden aan de speler, in technische bekwaamheid en uithoudingsvermogen. Het orkest biedt heftig tegenspel. 

Als uitsmijter fungeert Metthew Hindson’s stuk Chrissietina’s Magic Fantasy, waarin het orkest in vrijwel minimale bezetting aantreedt: twee violen. Ook hier is popmuziek een belangrijke inspiratiebron. Discipline en expressie moeten in balans zijn om dit stuk te laten werken. Dat is hier in hoge mate het geval. 

Mooie set weer vol ongemeen spannende muziek, net als de eerdere Horizon edities:   
- Horizon 1  
- Horizon 2 
- Horizon 3 

Aanvullende informatie: 
Speelduur: 60:50 + 67:50Gustav Mahler / Colin Matthews: Nicht zo schnell. Dirigent: Lothar Zagrosek.
Geert van Keulen: Fünf tragische Lieder. Dirigent: Lothar Zagrosek, bariton Detlef Roth.
Detlev Glanert: Fluss ohne Ufer. Dirigent: Markus Stenz. 
Willem Jeths: Scale ‘le tombeau de Mahler’. Dirigent Ed Spanjaard
Joey Roukens: Out of Control. Dirigent: David Robertson. 
Rodion Shchedrin : Oboe concerto. Dirigent Susanna Mälkki, hobo: Alexei Ogrintchouk. 
Luciano Berio: Solo. Dirigent: Ed Spanjaard, trombone Jörgen van Rijen. 
Matthew Hindson: Chrissietina’s Magic Fantasy. Viool: Marijn Mijnders & Monica Naselow.  
2x SACD, 5.0 en stereo
Uitgave: RCO Live 
Distributie: Codaex