Als consument mag je er vertrouwen in hebben dat de fabrikant van de spullen die je koopt alles in het werk stelt om een zo goed mogelijk produkt af te leveren tegen een zo gunstig mogelijke prijs. Dat geldt voor iets alledaags als vleeswaren of wattenstaafjes, maar in dezelfde mate ook voor luxere consumptiegoederen als auto’s en AV installaties. Voor mijn gevoel echter moeten fabrikanten van duurdere spullen hun inspanningen om waar te maken waar ze mee adverteren aanpassen de veel hogere prijs die je als eindgebruiker betaalt voor het produkt. Als een Mercedes de rijeigenschappen van een Fiat Panda zou hebben kan de fabrikant zich er niet vanaf maken met de woorden “maar hij rijdt toch?”. Hetzelfde geldt voor fabrikanten van geluids- en beeldapparatuur. Het simpele feit dat een apparaat functioneert is niet voldoende. Het ding moet voor de bezitter een bepaalde meerwaarde vertegenwoordigen. Gebruikersplezier is een persoonlijke factor die van grote invloed is op de manier waarop een merk zich in de markt weet te profileren.
Ken Ishiwata tijdens de VAD show 2007
Nu weet ik dat er in de AV branche door de meeste producenten echt veel onderzoek wordt gedaan. Een deel van dat onderzoek richt zich op kostenbesparing, daarover maak ik me geen illusie. Het feit dat een steeds groter deel van de produktie in lagelonenlanden zoals China plaatsvindt is hiervan een duidelijke indicatie. Maar zo lang de kwaliteit hierdoor niet in gevaar komt is daar niets mis mee. Een significant deel van het overige onderzoek richt zich echter op de daadwerkelijke verbetering van het produkt. Als je de ontwikkelingen sinds de jaren 50 – de geboorte van de “echte” hifi – eens op een rijtje zet is de conclusie onvermijdelijk dat we een aardig eind in de goede richting zijn opgeschoten.
Een kleine geschiedenisles
Eén van de fabrikanten die een pioniersfunctie heeft vervuld in de ontwikkeling van High Fidelity geluidsweergave en het onderzoek naar steeds betere weergave was Saul B. Marantz. Deze New Yorkse electrotechnicus en muziekliefhebber ontwikkelde in 1952 het eerste hifi apparaat aller tijden, de Model 1 buizenvoorversterker. Toen nog mono, maar al wel met een goede phonotrap voor de zojuist op de markt verschenen langspeelplaat. Vier jaar later was er de Model 2 (buizen)eindversterker, en in 1957 bouwde hij zijn eerste stereo voorversterker, de Model 7, omdat in dat jaar de eerste stereo langspeelplaten op de markt verschenen. In 1966 verhuist de productie van Marantz apparatuur naar Japan en in 1980 komt het bedrijf in handen van Philips. Rond die tijd komt Ken Ishiwata in dienst van Marantz Europe. Hij is een “man of many talents” want zijn CV vermeldt onder andere de beroepen geluidstechnicus, electronicus, modefotograaf en klassiek geschoold violist. Wat er niet op staat, maar wat wel van groot belang is, is dat Ken Ishiwata zijn eerste buizenversterker bouwde toen hij pas tien jaar oud was. Het mag dus duidelijk zijn dat hij weet waar hij mee bezig is als hij zijn kennis en ervaring toepast op de apparatuur van Marantz.
De Man en zijn Missie
Binnen Marantz Europe vervult Ken Ishiwata een groot aantal verschillende functies. Zo is hij mede verantwoordelijk voor de marketing en de toekomstvisie. Maar de meeste consumenten kennen hem toch vooral als de man die zorgt voor de constant hoge geluidskwaliteit van Marantz produkten in alle prijsklassen. Als bijvoorbeeld een CD speler zijn KI Signature draagt, dan weet men dat daarmee de hoogst haalbare geluidskwaliteit binnen de prijsklasse gegarandeerd is. Toen ik de uitnodiging kreeg om een gesprek te voeren met deze audiolegende hoefde ik niet lang na te denken om te accepteren. Mijn bezoek zou plaatsvinden in de luisterruimte van het hoofdkwartier van Marantz Europe in Eindhoven. In diverse publicaties had ik al zeer goede dingen over die ruimte gelezen, en vanuit mijn achtergrond als muziekliefhebber en geluidstechnicus was ik blij dat ik deze buitenkans in de schoot geworpen kreeg.
De kennismaking met Ken Ishiwata is allerhartelijkst. Hij is klein van stuk, spreekt zacht, en gaat stijlvol gekleed in een door hemzelf ontworpen jasje van ruwe zijde. Wat mij vooral opviel was dat hij een enorme vitaliteit uitstraalt. Je kunt gewoon zien dat hij een man is die met hart en ziel met zijn werk bezig is. We begeven ons naar de kelder van het gebouw, waar zich de speciaal ingerichte luisterruimte bevindt die Ken helpt bij zijn beoordeling van de componenten die hij onder handen neemt.
