ARTIKEL

Grote onbekende



“De meeste mensen kennen me niet. Ik ben totaal onbekend, behalve dan in het productiewereldje natuurlijk. Je bent als producer geen artiest, dat zie je internationaal ook. Neem de belangrijkste producer van Michael Jackson, Quincy Jones. Voor een leek is hij niet erg bekend, maar binnen de industrie een grootheid, en kreeg allerlei grote aanbiedingen binnen. Ik vind het eigenlijk wel prettig om in de schaduw van Tiësto te staan. Ik word met rust gelaten en kan alles doen zonder dat iemand me om een handtekening komt vragen. Natuurlijk, soms krijg ik ook wel fanmail, of aanvragen van andere artiesten.”


(Foto: Jiri Büller)


Analyseren

“De rol van muziek in mijn leven is van levenbelang. Maar het is ook zo dat als ik de deur van mijn studio dichttrek, vaak even geen zin in muziek heb. Okay, ik laat mijn vrouw thuis soms wel even horen wat we die dag hebben gemaakt, maar verder heb ik vaak vooral behoefte aan rust. Ik merk dat als ik muziek hoor, ik die al snel op een werkmatige manier benader. Zit ik gezellig met mijn vrouw in een restaurant te eten, ga ik toch de achtergrondmuziek analyseren. Als ik iets hoor, luister ik vaak aandachtig. Hoe is het nummer opgebouwd, met welke laagjes, wat zijn de overgangen, waarom is het aangrijpend of waarom juist niet?”


Hifi-set


“Het is een misvatting denk ik dat producers of muzikanten thuis of in de auto een mega-installatie hebben staan, waar ze ook nog ’s de hele dag muziek op draaien. Tot mijn achttiende heb ik altijd de oude setjes gehad van familielieden. Op mijn achttiende kreeg ik een Philips midi-setje, alles in één. Pas toen ik samen ging wonen kocht ik iets beters: een Harman Kardon AVR4550 met Tannoy Sensys DC1 speakers, omdat we die ook in de studio hebben. Die set was ooit een impulsaankoop. Ik zou nu andere onderdelen kiezen, die meer bij de studio aansluiten. Als ik thuis demoversies beluister van lopende projecten, krijg ik namelijk een vertekend beeld van wat ik gedaan heb die dag. In de studio hebben we een Dynaudio AIR surround-set.”


Vinyl

“Ik heb thuis en in de studio geen platenspeler meer, hoewel ik wel vinyl krijg van onze producties. Ik werk zelf altijd met bestandjes. Vinyl is absoluut mooi en gevoelig, maar ook kostbaar en onpraktisch. Een cd is gewoon gemakkelijk. Ik heb thuis zo’n 250 cd’s, niet echt veel. Daar staat van alles tussen. Heel af en toe hoor ik iets wat ik meteen wil hebben. Zoals laatst How To Dismantle An Atomic Bomb van U2. Naar dance luister ik eigenlijk heel weinig. Ik krijg via Tijs wel eens wat toegespeeld, zo van ‘dit moet je eens luisteren’, en soms skip ik even door Tiësto’s radioshow heen. Vroeger luisterde ik niet naar andere dance omdat ik niet beïnvloed wilde worden, nu omdat het me vaak niet zo veel doet. Bij elektronische muziek is de kans groot dat de mix verzandt in knip- en plakwerk. Ten koste van de muzikaliteit. Wat wij doen heeft altijd muzikaliteit als uitgangspunt. En ontwikkeling. Het is heel makkelijk om terug te grijpen naar succesnummers, daar vraagt het publiek immers naar, maar ontwikkeling is net zo belangrijk. Je moet tussen die twee een balans zien te vinden.”


Downloaden

“Downloaden doe ik heel af en toe via iTunes. Maar verder heb ik voor mezelf een paar jaar terug uit principiële overwegingen besloten om niet illegaal te downloaden. Van de andere kant zitten er ook veel positieve kanten aan. Ik keur het dan ook absoluut niet af als mensen het doen. In Zuid-Amerika bijvoorbeeld zijn veel mensen te arm om een cd te kopen. Maar als Tiësto daar optreedt, staan ze wel allemaal uit hun dak te gaan. Ze kennen zijn muziek allemaal van internet. Dat is eigenlijk gewoon een heel goed iets.”


(Foto: Jiri Büller)


Rafaëlgemeente

“Zelf ga ik heel weinig naar concerten. Ik heb vorig jaar Gwen Stefani gezien. Per toeval. Vrienden konden niet en wij kregen de kaartjes.  Dat concert zat erg goed in elkaar. Ben ook al een paar keer naar Hillsong geweest, een (christelijke) Australische band. We gaan zelf naar The Church on the Way, een evangeliegemeente in Rotterdam. Hillsong is rockachtig, heel uitbundig. Delirious uit Engeland is nog zo’n band. Ze zitten in dezelfde hoek als U2, maar dan met de insteek van Hillsong.”


Ibiza

“Ik ben niet iemand die dansfeesten afstruint. Ben een paar keer op Sensation en Innercity geweest, maar dat was ook genoeg. Ben af en toe met Tijs meegegaan. Maar niet zo ver. Londen, België en Ibiza. Ik zou ook meegaan naar India en New York, maar dat werd door omstandigheden afgeblazen. Als ik erbij ben, wil Tijs niet dat ik iets doe. ‘Ga maar chillen, je hebt al genoeg bijgedragen.’ Maar toch probeer ik gefocust te zijn. Ik vind het interessant om te zien hoe het publiek reageert op onze muziek. En wat er nog beter kan.”


EDITORS' CHOICE